ฤทธิ์หมัดเสือหิว…ชนะตัวเองให้ได้ก่อนสิ

ชีวิตนี้ไม่มีอะไรแน่นอนครับ บางคนบอกว่าทำในสิ่งที่ชอบแล้วจะดี … ไม่เวิร์คก็มีถมนะครับ บางคนบอกว่าตั้งใจทำให้ดีที่สุดเถอะ … ก็ดีที่สุดแล้วมันได้แค่นี้นี่นา หรือบางคนบอกว่า ลิขิตฟ้าหรือจะสู้มานะตน … แหม มันก็พยายามอ่ะนะ แต่ไม่เห็นได้ดีซักทีละว้อย คนเรานี่แม่งเรื่องมากครับ ก็เพราะเราเป็นคนนี่ล่ะ มีสิ่งเร้าต่างๆ มากมาย องค์ประกอบชีวิตแม่งเยอะครับ ถ้ารักจะทำก็อย่าหวังสูงนัก แต่ถ้าหวังก็ต้องอย่าท้อ แล้วต้องอย่ากลัวผิดหวัง

แต่เจ้าหมอนี่มันทำในสิ่งที่รัก แต่เสือกมีอุปสรรคใหญ่ทำให้สิ่งที่รักนั้นไม่ประสบความสำเร็จซักที แล้วอุปสรรคที่ว่าดันเป็นตัวมันเองนั่นแหละ ทีนี้เลยโทษใครไม่ได้ เจ้านี่ชื่อ โคซาคุ เป็นนักมวยพรสวรรค์ (มั้ง) รักมวยเป็นชีวิตจิตใจ ฝีมือก็มีดีอยู่บ้าง แต่ปัญหาใหญ่คือเสือกเป็นนักมวยประเภทตามใจปาก หิวตลอดศก แดกทุกอย่างที่ขวางหน้า ซึ่งเป็นเรื่องต้องห้ามสำหรับนักมวย น้ำหนักเลยขึ้นเอาๆ จะชกทีไรก็ต้องลุ้นว่าจะชั่งน้ำหนักผ่านไหม

เรื่องราวของเจ้านี่อยู่ในหนังสือการ์ตูนเรื่อง One Pound Gospel ในชื่อภาษาไทยว่า ฤทธิ์หมัดเสือหิว ผลงานของ อาจารย์ทากาฮาชิ รูมิโกะ คนที่เขียน รันม่า1/2 ลามูทรามวัยต่างดาว นั่นล่ะครับ เลยวางใจได้เรื่องมุกฮาและลายเส้นสะอาดตา ผลงานชิ้นนี้ใช้เวลานานพอสมควร คืออาจารย์เขียนไว้ตั้งแต่ปี 1987 โน่น แล้วก็ดองไว้เพราะมัวแต่ไปปั่น รันม่า กว่าจะมาจบก็ล่วงเข้าปี 2007 เป็นการ์ตูนขนาดสั้นแค่ 4 เล่มจบครับ ผมเคยอ่านเมื่อนานมาแล้วสมัยที่ยังไม่มีลิขสิทธิ์ วิบูลย์กิจเคยพิมพ์ออกมาสองเล่มแล้วก็หายเงียบไป ตอนนี้เห็นว่าพิมพ์ครบสี่เล่มแล้ว เป็นของสยามอินเตอร์ฯ  ลองไปตามล่าหากันเองละกัน

Wolf Children Ame and Yuki

ถ้าพูดถึงอนิเมชั่นแล้ว คงต้องยกให้ลูกพี่ใหญ่อย่างญี่ปุ่นเขาล่ะครับ เพราะเขาทำมันจริงจังพอๆ กับหนังใหญ่ อุตสาหกรรมอนิเมชั่นของญี่ปุ่นนั้นทำเงินปีละมหาศาล แค่ภายในประเทศก็ทำเงินไม่รู้ปีละเท่าไหร่ รวมถึงอนิเมชั่นที่ส่งออกไปทั่วโลก ที่สร้างความประทับใจให้ผู้ชมทั่วโลก อนิเมชั่นของญี่ปุ่นจึงเป็นมากกว่าแค่การ์ตูนทั่วไปสำหรับเด็ก

อนิเมชั่นของญี่ปุ่นนั้นเขาไม่ได้ทำขึ้นมาให้เด็กดูอย่างเดียว แต่ยังมีอนิเมชั่นเนื้อหาหนักๆ ที่น่าประทับใจอีกหลายเรื่อง

Wolf Children Ame and Yuki คือเรื่องล่าสุดที่ผมได้ดู รู้ข่าวมาก่อนว่าเรื่องนี้เป็นที่ยกย่องมากในญี่ปุ่น แล้วก็เพิ่งคว้ารางวัล 2013 Japan Academy Prize for Animation of the Year และ 2012 Mainichi Film Award for Best Animation Film ถ้าเป็นขาประจำอนิเมชั่นญี่ปุ่นน่าจะนึกถึง Studio Ghibli แต่ Wolf Children เรื่องนี้เป็นผลงานของ Studio Chizu

Wolf Children ว่าด้วยเรื่องของ Single Mom ฮานะ ที่ต้องออกจากมหาวิทยาลัยเพื่อเลี้ยงดูลูกเล็กๆ ทั้งสอง ปัญหาคือพ่อของเด็กไม่ใช่ผู้ชายธรรมดา แต่เขาเป็นมนุษย์หมาป่าตัวสุดท้ายของญี่ปุ่น ลูกๆ ทั้งสอง ยูกะ กับ อาเมะ ก็คือมนุษย์หมาป่าสองตัวสุดท้ายในญี่ปุ่น เมื่อวันหนึ่งพ่อของทั้งคู่เสียชีวิต ปล่อยให้ฮานะต้องรับภาระเลี้ยงดูเด็กๆ ทั้งสองเพียงลำพัง

ท่ามกลางชีวิตในเมืองใหญ่ ฮานะประสบปัญหาอย่างหนักในการเลี้ยงดูเด็กทั้งสองที่นับวันจะเติบโตขึ้นท่ามกลางความลังเลว่าจะเป็นมนุษย์หรือเป็นหมาป่า อย่างตอนที่ยูกะไม่สบาย ฮานะก็สับสนว่าจะพาลูกไปหาหมอเด็กหรือไปหาสัตวแพทย์ดี

ฮานะแก้ปัญหาด้วยการอพยพไปอยู่บ้านนอก ผู้หญิงตัวเล็กๆ คนเดียว กับลูกเล็กอีกสองคน ต้องเผชิญความลำบากกับชีวิตในชนบท เธอต้องเริ่มต้นชีวิตใหม่ทั้งหมด ต้องทำสวนทำไร่ทั้งที่ไม่เคย แต่ทั้งหมดก็เพื่อรักษาสัญญาที่ให้ไว้กับสามี “เราจะร่วมกันเลี้ยงเขาทั้งคู่ให้มีความสุข”

ครึ่งแรกของเรื่องโฟกัสไปที่ชีวิตของคุณแม่มือใหม่อย่างฮานะ ที่ต้องเลี้ยงดูลูกเล็กทั้งสองที่จะแปลงเป็นหมาป่าเมื่อไหร่ก็ได้ตามแต่ใจ เธอต้องคอยระแวดระวังไม่ให้ใครรู้ความลับ แต่เด็กๆ ก็มัวแต่เล่นสนุกและตื่นเต้นไปกับชีวิตใหม่ในชนบท โดยเฉพาะยูกะที่จะร่าเริงเป็นพิเศษ เมื่อได้กระโดดโลดเต้นวิ่งเล่นในทุ่งกว้างตามประสาหมาป่า ผิดกับอาเมะที่ติดแม่และอ่อนแอกว่าพี่สาว

แม้จะลำบากสักแค่ไหน แต่โชคดีที่ฮานะได้พบกับชาวบ้านผู้อารี ในที่สุดเธอก็สามารถยืนหยัดอยู่ได้ อย่างมีความสุขตามอัตภาพ จนกระทั่งเมื่อลูกๆ เริ่มเติบโตขึ้น

สถานการณ์กลับเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิงในช่วงครึ่งหลังของเรื่อง ยูกะที่ตอนเด็กชื่นชอบชีวิตในป่าตามประสาหมาป่า กลับพยายามทำตัวเป็นมนุษย์ เมื่อเธอไปโรงเรียนและใช้ชีวิตร่วมกับผู้คนปกติ เธอเอ่ยปากว่าจะไม่ขอเป็นหมาป่าอีก ขณะที่อาเมะที่เคยอ่อนแอ กลับมีท่าทีแข็งกร้าวและสันโดษมากขึ้น เมื่อทั้งสองเติบโตจนถึงเวลาที่จะต้องเลือกทางเดินของตัวเองไม่ว่าจะเป็นเส้นทางของมนุษย์หรือหมาป่า ฮานะในฐานะแม่จะทำอย่างไร

ผมชอบตรงที่หนังเล่าเรื่องแนว Coming Age ได้อย่างเนียน แทนที่จะเล่าถึงเด็กสองคนที่เดินทางมาถึงทางแยกของชีวิตแบบทั่วๆ ไป แต่เพิ่มแง่มุมความขัดแย้งด้วยความที่ทั้งสองเป็นมนุษย์กึ่งหมาป่า ยูกะเลือกที่จะใช้ชีวิตแบบมนุษย์ ส่วนอาเมะกลับเลือกที่จะเดินตามสัญชาตญาณหมาป่า แม้ฮานะจะหัวใจสลาย แต่เธอก็ยอมรับและให้กำลังใจลูกชาย จนเมื่อยูกะเติบโตเธอก็จากฮานะไปอีกคน เพื่อไปใช้ชีวิตตามเส้นทางที่เธอเลือก ทำให้ผมนึกถึงหนังสือ ปรัชญาชีวิต ของ คาลิล ยิบราน (Kahlil Gibran) ที่ว่า

บุตรของเธอ…ไม่ใช่บุตรของเธอ
เขาเหล่านั้นเป็นบุตรและธิดาแห่งชีวิต
เขามาทางเธอ แต่ไม่ได้มาจากเธอ
และแม้ว่าเขาอยู่กับเธอ แต่ก็ไม่ใช่สมบัติของเธอ
เธออาจจะให้ความรักแก่เขา แต่ไม่อาจให้ความนึกคิดได้
เพราะว่าเขาก็มีความนึกคิดของตนเอง
 
เธออาจจะให้ที่อยู่อาศัยแก่ร่างกายของเขาได้
แต่มิใช่แก่วิญญาณของเขา
เพราะว่าวิญญาณของเขานั้น อยู่ในบ้านของพรุ่งนี้
ซึ่งเธอไม่อาจเยี่ยมเยือนได้ แม้ในความฝัน…
 
เธออาจจะพยายามเป็นเหมือนเขาได้
แต่อย่าได้พยายามให้เขาเหมือนเธอ           
เพราะชีวิตนั้นไม่เดินถอยหลัง
หรือห่วงใยอยู่กับวันวาน    

เป็นอนิเมชั่นที่มีเนื้อหาเนียนมากๆ เรื่องหนึ่ง ส่วนของภาพก็โดดเด่นด้วยความเป็นการ์ตูน บางฉากผมยังรู้สึกว่าเขาเอาภาพจริงมาประกอบ หรือเขาจะใช้วิธีวาดก็ไม่รู้ แต่มันเนียนมากๆ อย่างฉากในป่า ต้นไม้ น้ำตก ช่างเหมือนจริงจนเล่นเอาเคลิ้ม ตัวละครก็วาดได้น่ารักน่าชัง โดยเฉพาะเด็กๆ ทั้งสอง

ใครพอจะหาดูได้ก็แนะนำครับ เป็นการ์ตูนดีๆ อีกเรื่องที่น่าจะดูกัน อาจจะเหมาะสำหรับผู้ใหญ่มากกว่าเด็กเล็ก ส่วนตัวผมเองก่อนดูนั้นก็คาดหวังไว้ที่ ๘ เต็ม ๑๐ แต่พอดูจบก็ให้ไปเลย ๙ และผมเชื่อว่าใครที่ได้ดูก็คงประทับใจไม่ต่างกัน

The Cat Returns…เมื่อแมวขอแทนคุณ

The Cat Returns อนิมเชั่นน่ารักๆ ดูสบายๆ ของ Studio Ghibli ผู้สร้าง Totoro และผลงานสร้างชื่ออย่าง Spirited Away ว่ากันว่า Cat Returns เป็นผลงานคั่นเวลาของพวกเขา แต่กลับยังคงเปี่ยมด้วยคุณภาพ แถมเพลงประกอบแสนเพราะจนฮิตไปทั่วญี่ปุ่น ที่บ้านเราก็ฮิตพอกัน เคยได้ยินเปิดบ่อยๆ ตามร้านรวงต่างๆ ถ้าท่านได้ฟังแล้วน่าจะร้องอ๋อกันขึ้นมาบ้าง

ผลงานของ Studio Ghibli ที่พอจะหาชมได้ในบ้านเราก็อย่างเช่น My Neighbor Totoro ออกฉายในปี ๑๙๘๘ นานขนาดนั้นแต่ความสวยงามและเนื้อหายังคงทันสมัยไม่เปลี่ยน และบ้านเราเพิ่งจะมานิยมเจ้าสัตว์ประหลาดตัวอ้วนนี่เมื่อไม่นานมานี้เอง หลังจากมีการผลิต DVD การ์ตูนเหล่านี้ออกมาอีกครั้งหนึ่ง อีกเรื่องหนึ่งที่แฟนการ์ตูนรู้จักกันดี สุสานหิ่งห้อย (Grave of the Fireflies)  ชีวิตอันแสนรันทดของสองพี่น้องในช่วงสงครามโลก ถ้าใครว่าไม่เศร้าก็เกินไปหน่อยละ, แม่มดน้อยกิกิ (Kiki’s Delivery Service) เรื่องนี้ออกฉายในปี ๑๙๘๙ เล่าเรื่องราวของแม่มดที่ทำหน้าที่เป็นคนส่งของ, Pompoko ฉายปี ๑๙๙๔ เรื่องของฝูงทานูกิจอมแสบที่พยายามปกป้องป่าผืนสุดท้ายเอาไว้ และที่โดดเด่นเป็นสง่ามีรางวัลออสการ์อนิเมชั่นยอดเยี่ยมปี ๒๐๐๓ เป็นประกันก็คือ Spirited Away

โลโก้ของ Studio Ghibli เอาตัวละคร โต๊ะโตโร่ มาทำเป็นโลโก้

Cat Returns กำกับโดย Hayao Miyazaki (ผู้กำกับ Spirited Away) ออกฉายในปี ๒๐๐๒ เป็นการ์ตูนแฟนตาซีใสๆ ดูเพลิน ไม่ยาวมากนัก ลายเส้นนั้นสบายตาจริงๆ ไม่มีการเล่นลูกเล่นอะไรมากมาย เป็นการ์ตูนที่เป็นการ์ตูน คือไม่เน้นความสมจริงของภาพมากนัก ยังคงความเป็นภาพสองมิติอยู่ ถ้าหากเปรียบเทียบกับผลงานชิ้นอื่นๆ จะเห็นว่า Cat Returns ออกจะดูง่ายๆ สบายๆ ไม่ซีเรียสมากนัก แบ๊คกราวนด์วาดโดยใช้สีน้ำทำให้ดูสดใสและโปร่งสบาย บางซีนอาจคิดไปได้ว่าเหมือนวาดยังไม่เสร็จดี คือมันดูโล่งๆ ยังไงพิกล โดยเฉพาะเหตุการณ์ในนครแมวเหมียว ส่วนเรื่องของเนื้อหาก็ไม่ได้เอาจริงเอาจังอะไรนัก เป็นเหมือนเรื่องเล่าการผจญภัยสนุกๆ เรื่องนึง ไม่ได้แฝงปรัชญาอะไรยิ่งใหญ่จนดูยาก แต่ถึงกระนั้นเมื่อดูโดยรวมแล้วแม้จะเป็นงานคั่นเวลาแต่ก็ยังแน่นไปด้วยคุณภาพ สมกับเป็นอนิเมชั่นของญี่ปุ่น

ฮารุ ก็เป็นเหมือนเด็กสาวมัธยมทั่วไป เธอสดใสร่าเริงมีพลังเหลือเฟือ ไม่ค่อยมั่นใจในตัวเอง จิตใจดี แอบชอบเด็กหนุ่มห้องเดียวกัน ชีวิตของฮารุก็คงจะราบเรียบไปเรื่อยๆ หากเธอไม่ไปช่วยชีวิตแมวสีเทาตัวนึงเข้าให้ เธอแทบไม่เชื่อสายตาเมื่อแมวตัวนั้นยืนสองขาโค้งคำนับขอบคุณเธอ และหลังจากวันนั้นก็เกิดเรื่องราวแปลกๆ ขึ้นกับเธอ

เช้าวันรุ่งขึ้นรอบๆ ตัวฮารุก็มีฝูงแมวรายล้อมเต็มไปหมด เหมือนกับเธอเป็นตัวดึงดูดแมวจากทุกสารทิศ ตกดึกฮารุก็เจอกับขบวนแห่แมว นำสาส์นแสดงความขอบใจมาจากพระราชาแมว เพราะแมวที่เธอช่วยชีวิตนั้นคือเจ้าชายแห่งนครแมว ฮารุจึงเป็นผู้มีบุญคุณอันใหญ่หลวงที่ต้องตอบแทน แต่สิ่งตอบแทนที่เธอ (ถูกบังคับ) ได้รับคือการได้แต่งงานกับเจ้าชายที่นครแมวซะงั้น

ขณะที่เธอกำลังงุนงงอยู่นั้นก็มีเสียงลึกลับแนะนำให้เธอไปหาใครคนหนึ่งที่สามารถช่วยเธอได้ ฮารุ เดินทางไปพบใครคน (ตัว) นั้น โดยมีแมวอ้วนที่ชื่อ มุตะ เป็นผู้นำทาง มุตะ แมวอ้วนปากปีจอพาฮารุมายังสำนักงานนักสืบแห่งหนึ่งเพื่อมาพบกับ บารอน แมวหนุ่มสุดเท่ที่รับปากจะช่วยเธอจากเรื่องเพี้ยนๆ นี่ ทันใดนั้นเองฮารุก็ถูกลักพาตัวไปยังนครแมวเพื่อเตรียมตัวเข้าพิธีวิวาห์กับเจ้าชาย

ฮารุเข้าร่วมงานฉลองในพระราชวัง ตอนแรกๆ เธอเริ่มจะสนุกไปกับสิ่งแปลกๆ ใหม่ๆ รอบตัว จนเมื่อเธอเริ่มรูสึกตัวว่าจะกลายเป็นแมวเข้าไปทุกทีนั่นแหละจึงได้เริ่มเป็นกังวล และยิ่งถ้าเธออยู่ที่นครแมวแห่งนี้นานวันเข้าเธอก็จะกลายเป็นแมวไปโดยสมบูรณ์ ก่อนที่เหตุการณ์จะเลวร้ายไปกว่านั้น บารอนและมุตะ ก็เข้ามาช่วยเธอได้ทันเวลา

ขณะที่กำลังจนมุมจากกไล่ล่าของทหารแมวนั่นเอง ลูน เจ้าชายแห่งนครแมวที่ฮารุช่วยชีวิตไว้ก็เข้ามาคลี่คลายสถานการณ์ เพราะคนที่เจ้าชายรักไม่ใช่ฮารุ แต่เป็น ยูกิ แมวรับใช้ในพระราชวังต่างหาก และยูกินี่แหละที่เป็นเจ้าของเสียงลึกลับที่คอยช่วยฮารุอยู่ตลอดเวลา เพื่อตอบแทนฮารุที่เคยแบ่งขนมให้เธอทานเมื่อสมัยที่ฮารุยังเป็นเด็ก

เรื่องราวคลี่คลายลงอย่างแฮปปี้เอ็นดิ้ง ฮารุกลับมาใช้ชีวิตตามประสาเด็กสาวทั่วไปอย่างเดิม มุตะยังคงนอนอย่างขี้เกียจอยู่ที่ร้านริมถนนเหมือนเดิม การผจญภัยครั้งนี้ก็กลายเป็นความทรงจำอันแสนสุขของฮารุไปตลอดกาล

Ayano Tsuji ผู้ร้องเพลงประกอบ

นอกจากภาพที่สดใสและเนื้อเรื่องที่สนุกสนาน เพลงประกอบก็โดดเด่นไม่แพ้กัน เมื่อตอนที่ข้าพเจ้าได้ชมครั้งแรกจากร้านเฟม ท่าพระจันทร์ ตอนจบมีบันทึกเบื้องหลังการถ่ายทำ เบื้องหลังนักแสดงผู้ให้เสียงพากย์ และมิวสิควิดีโอเพลงประกอบน่ารักๆ จากนักร้องน่ารักๆ Ayano Tsuji ที่มีอูคูเลเล่ตัวน้อยเป็นเอกลักษณ์ประจำตัว แต่รู้สึกว่าเดี๋ยวนี้เขาทำเป็น DVD แล้ว และช่วงพิเศษตอนท้ายที่ว่าอาจจะถูกตัดทิ้งไปแล้วก็ได้

ไม่รู้เหมือนกันว่า Cat Returns จะให้คติเตือนใจอะไรเราบ้างรึเปล่า แต่สวยและสนุกมาก ฟังเพลงประกอบก็คุ้มแล้วล่ะ ลองไปหามาชมกันครับ มีขายในบ้านเราแล้ว

การข้ามพ้นวัยเด็กของอิจิโร่

อ่านเพิ่มเติมได้ที่ “ผีซ่าส์กับฮานาดะ…วิญญาณที่ไม่ยอมปล่อยวาง”

“ผีซ่าส์ กับ ฮานาดะ” การ์ตูนสนุกๆ แต่ซึ้งมากๆ เรื่องราวของเด็กแสบประจำหมู่บ้าน ฮานาดะ อิจิโร่ ที่ดันทะลึ่งมองเห็นผี เลยต้องเป็นธุระจัดการสะสางเรื่องที่ยังค้างคาใจของบรรดาผีๆ ทั้งหลาย แล้วเด็กอย่างอิจิโร่ก็ต้องเผชิญกับเรื่องราวยากๆ ที่เกินกว่าเด็กอย่างเขาจะเข้าใจได้ สิ่งหนึ่งที่เด็กอย่างอิจิโร่ต้องพบพานนั่นคือ “ความตาย” ทั้งที่ตามปกติเด็กๆ กับความตายเป็นเรื่องที่เป็นเหมือนเส้นขนาน เด็กไม่รู้จักเรื่องของความตายว่ามันคืออะไร เขาอาจคิดว่านั่นเป็นเพียงการนอนหลับ เดี๋ยวก็จะตื่นขึ้นมาเล่นกะเขาได้ต่อ

ทาคาฮิโร่ เด็กชายที่ปฏิเสธคริสต์มาสเพราะมันคือวันที่พ่อเขาจากไปตลอดกาล บ้านของทาคาฮิโร่เป็นร้านขายโซบะเล็กๆ ที่ไม่ได้ร่ำรวยอะไร ตามประสาเด็กๆ ที่หวังว่าในคืนวันคริสต์มาส ซานต้าจะเอาของขวัญมาให้ เขาฝันอยากจะได้ถุงมือเบสบอล แต่ทุกๆ ปี ก็จะได้แต่อะไรเล็กๆ น้อยๆ ราคาถูกๆ ทาคาฮิโร่ก็เข้าใจดีว่าบ้านเขายากจน ถุงมือเบสบอลราคาแพงๆ นั่นคงเป็นเรื่องไกลตัว ความใฝ่ฝันอีกอยากนึงคือการได้เล่นโยนบอลกับพ่อของเขา นั่นก็ยิ่งเป็นไปไม่ได้อีก เพราะพ่อเขาต้องตั้งหน้าตั้งตาทำงานหาเงิน

ก่อนวันคริสต์มาส ทาคาฮิโร่ ต้องอยู่เฝ้าร้านคนเดียว ทั้งที่วันนั้นเชามีนัดแข่งเบสบอลที่โรงเรียน แต่เด็กดีอย่างเขาก็เลือกที่จะอยู่เฝ้าร้าน อนิจจาวันนั้นร้านไม่มีลูกค้าเลย ทาคาฮิโร่ ได้แต่คิดตามประสาเด็กว่า รู้งี้ไปแข่งเบสบอลดีกว่า เมื่อพ่อกลับมาและยังบอกให้เขาไปเล่นเบสบอลซะอีก ความอดทนของเขาก็หมดลง เขาตะโกนใส่หน้าพ่อว่า “พ่อจะไปรู้อะไรเรื่องเบสบอล ผมเกลียดพ่อที่สุด…” นั่นคือประโยคสุดท้ายที่ทาคาฮิโร่ได้พูดกับพ่อ

ปีถัดมาเจ้าอิจิโร่ตัวแสบถูกไหว้วานจากลุงคนหนึ่งให้เอาของขวัญไปให้ลูกชาย เด็กคนที่ว่าก็คือ ทาคาฮิโร่ ซึ่งเขาปฏิเสธที่จะรับแม้ว่าอิจิโร่จะตื้อสักเท่าไหร่ก็ตาม

“โกหก … พ่อจะเอาของขวัญมาให้ได้ยังไง พ่อชั้นตายไปแล้วนี่นา”
“…ว่าแล้วเชียว ตาลุงนั่นเป็นผีนี่นา”

ความจริงที่น่าเศร้า พ่อของทาคาฮิโร่ซื้อถุงมือเบสบอลให้เขา น่าเสียดายที่ในคืนวันคริสต์มาสนั้นเองที่พ่อเขาเสียชีวิตที่สะพานข้ามแม่น้ำ … ทาคาฮิโร่จึงปฏิเสธวันคริสต์มาสและโทษตัวเองว่าเป็นคนทำให้พ่อตาย จนเมื่อรู้ความจริง ทาคาฮิโร่ก็ได้พบ (วิญญาณ) พ่อและปลดปล่อยความในใจออกมา

“ถุงมือเบสบอลบ้าอะไรนี่ ชั้นอยากได้มันมาตลอด แต่ตอนนี้ชั้นไม่ต้องการมันแล้ว ชั้นอยากได้พ่อกลับมา…”

ตอนที่ว่านี้เป็นตอนท้ายๆ ของการ์ตูนเรื่องนี้ ซึ่งหลายตอนก่อนหน้านี้ อิจิโร่ได้พบกับเรื่องราวหลังความตาย การพลัดพราก การทำผิดพลาดในชีวิต หลายๆ เรื่องที่น่าจะเป็นเรื่องของผู้ใหญ่ โดยเฉพาะเรื่องของความตายอย่างที่ว่า หากท่านมีโอกาสได้อ่านหรือชมการ์ตูนเรื่องนี้ จะได้เห็นพัฒนาการของอิจิโร่ตั้งแต่ต้นจนจบ จากเด็กแก่นๆ ที่วันๆ เอาแต่เล่นซน เมื่อมองเห็นผีได้ อิจิโร่ก็เริ่มแสดงให้เห็นเบื้องลึกของจิตใจที่ใฝ่ดี ธาตุแท้ของเขาคือเด็กที่มีจิตใจอ่อนโยน ยินดีช่วยเหลือผู้อื่น และเห็นใจผู้อื่นเสมอ บางครั้งความคิดแบบเด็กๆ ของเขาที่มีต่อชีวิตอาจจะเข้าท่ากว่าผู้ใหญ่บางคนเสียอีก

“ปัดโธ่เอ้ย อีตอนมีชีวิตอยู่ทำไมไม่ทำให้มันดีๆ เล่า เป็นผีแล้วยังมาทำให้คนอื่นเดือดร้อนอีก”

ช่วงท้ายๆ ของการ์ตูนเราจะเห็นได้ชัดว่าอิจิโร่คลายความเฮี้ยวลงไปเยอะ หลายตอนที่เขานิ่งขรึมและไตร่ตรองถึงสิ่งที่ได้ทำไป อย่างน้อยเขาก็ยอมก้มหัวขอโทษเพื่อนที่ไม่ยอมไปแข่งเบสบอลตามนัดจนทำให้ทีมแพ้ (ซึ่งตามปรกติอย่าได้หวังว่าอิจิโร่จะก้มหัวให้ใคร) หรือตอนท้ายที่รู้ทั้งรู้ว่ารินโกะเป็นผี แต่อิจิโร่ก็พยาายามช่วยเหลือทั้งที่หลวงพ่อเตือนแล้วเตือนอีก

“เลิกยุ่งกะเด็กคนนั้นได้แล้ว เด็กคนนั้นไม่ใช่คนของโลกนี้ แกอาจจะตายได้นะอิจิโร่คุง”
“อย่ามายุ่งน่า เจ้านักบวชงี่เง่า”

แม้จะต้องอดนอนออกมาแบกพระพุทธรูปหินขึ้นจากหน้าผาทุกคืนๆ จนหมดเรี่ยวหมดแรง นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่อิจิโร่ทำเพื่อคนอื่นขนาดนี้ ทั้งที่เขาเองจะทำไม่รู้ไม่ชี้เสียก็ได้ แต่ทุกครั้งที่มีผีมาขอร้องให้ช่วย อิจิโร่ก็จะทำอย่างเต็มความสามารถเสมอ (แม้จะมีความกลัวผีเป็นแรงกระตุ้นก็ตาม) อิจิโร่เข้าใจเรื่องความตายทั้งที่เขาเพิ่งอยู่ ป.๔ คิดไปก็น่าสงสารอิจิโร่ที่วัยเด็กของเขาถูกตัดให้สั้นลงอย่างรวดเร็ว วัยเด็กที่ไม่ต้องคิดอะไร คิดแต่เพียงเรื่องของตัวเอง ชีวิตที่มีแต่เรียน (บ้าง) กับเล่นซน กลับต้องมาเป็นธุระกับเรื่องของคน (ผี) อื่นๆ ต้องมานั่งฟังเรื่องราวเศร้าๆ ของคน (ผี) อื่น โลกของเด็ก ป.๔ ที่น่าจะได้สนุกสนานกับเพื่อนๆ วัยเดียวกันได้เลือนหายไปในวันที่เขาสามารถติดต่อกับพวกผีๆ ได้ มันก็ได้แง่คิดเหมือนกันว่าคนเราเมื่อมีชีวิตอยู่ก็ควรทำในสิ่งที่ถูกต้อง อย่าให้ชีวิตหลังความตายของเราต้องกลายเป็นภาระของคนที่ยังอยู่ และบางครั้งเรื่องบางเรื่องก็เกินกว่าจะกลับไปแก้ไขอะไรได้ การปล่อยวางคือหนทางสุดท้าย

มองในด้านดีหน่อย อย่างน้อยอิจิโร่ก็ได้เห็นถึงความสำคัญของการมีชีวิตอยู่ มันก็เป็นเรื่องดีมิใช่หรือ

การ์ตูนญี่ปุ่นที่เปลี่ยนแปลงโลก (ตอนสอง)

รถด่วนอวกาศ 999 : Galaxy Express 999 (1977-1981)

การ์ตูนแฟนตาซีสุดคลาสสิก ผลงานของ เลจิ มัตสึโมโตะ ผู้เขียน กัปตันฮาร์ล็อค และ เรือรบอวกาศยามาโตะ เลจิเริ่มต้นอาชีพนักเขียนครั้งแรกเมื่ออายุเพียง ๑๕ ปี หลังจากไฮสกูล โดยเขาเขียนการ์ตูนแนวผู้หญิงหวานแหวว ก่อนจะค่อยๆ แสดงความเป็นตัวตนของตัวเองคือแนววิทยาศาสตร์แฟนตาซี

999 เล่าถึงโลกอนาคตที่จักรวาลถูกครอบครองไปด้วยพวกหุ่นยนต์ มนุษย์ไม่ใช่จ้าวจักรวาลอย่างที่เราเคยคิด โฮชิโนะ เทตสึโร่ เด็กหนุ่มที่ต้องกลายเป็นเด็กกำพร้าหลังจากที่แม่ของเขาถูกหุ่นยนต์สังหาร เพียงเพื่อจะเอาไปสตัฟฟ์ไว้เป็นของแต่งบ้าน! เทตสึโร่โกรธแค้นมากเขาตั้งปณิธานไว้ว่าจะเปลี่ยนตัวเองให้เป็นมนุษย์ดัด แปลง เพื่อจะได้แข็งแกร่งและเป็นอมตะ จะได้มาแก้แค้นพวกหุ่นยนต์ทั้งหลาย เทตสึโร่ออกเดินทางด้วยรถด่วนสาย 999 พร้อมกับหญิงสาวสวยลึกลับ เมเทล ทั้งคู่ต้องพบเหตุการณ์ต่างๆ มากมาย ทำให้เทตสึโร่ได้ค้นพบความหมายที่แม้จริงของความเป็นคน

ช่อง ๙ อ.ส.ม.ท. นำ 999 มาฉายเป็นตอนๆ เริ่มในปี ๒๕๒๑ ได้รับความนิยมพอสมควร แต่ค่อนข้างจะดูเข้าใจยากเสียหน่อยสำหรับเด็กเล็ก เพราะมีเนื้อหาที่ค่อนข้างลึกและเน้นแนวคิดที่ยากเกินกว่าเด็กเล็กจะเข้าใจ

……………………………………………………………………………………………………………….

สแลมดังก์ : Slam Dunk (1990-1996)

การ์ตูนแนวกีฬายอดนิยมไม่แพ้ กัปตัน สึบาสะ แต่เปลี่ยนชนิดกีฬาจากฟุตบอลมาเป็นบาสเกตบอล ทำให้เด็กๆ ญี่ปุ่นหันมาสนใจบาสเกตบอลกันมากขึ้น ถือว่าประสบความสำเร็จอย่างดีเหมือนกับที่ กัปตันสึบาสะ เคยปฏิวัติวงการกีฬาของญี่ปุ่น ให้คนญี่ปุ่นหันมาสนใจฟุตบอลมากขึ้นแทนที่เบสบอล กีฬายอดนิยมอันดับหนึ่ง

แบดบอยหัวแดง ซากุรางิ ฮานามิจิ หนุ่มฮาร์ดใจร้อนย้ายมาโรงเรียนมัธยม โชโฮคุ แค่แว้บแรกที่เห็น อาคางิ ฮารุโกะ ก็ตกหลุมรักเธอเข้าเต็มเปา ซากุรางิ หวังจะพิชิตในสาวจึงสมัครเข้าชมรมบาสที่พี่ชายของฮารุโกะเป็นกัปตันอยู่ และด้วยความเพี้ยนของซากุรางิก็มักจะก่อเรื่องยุ่งๆ เสมอ ไม่เพียงแค่การเอาชนะในสนามเท่านั้นเขายังต้องพบกับอุปสรรคความรักอีกหลายด่าน เรียกว่าต้องพบทั้งศึกรักและศึกรบไปพร้อมๆ กัน

………………………………………………………………………………………………………………

คนปีศาจ : Monster (1994-2001)

สุดยอดการ์ตูนที่เป็นมากกว่าการ์ตูนตามความคิดส่วนตัวของข้าพเจ้า ผลงานของ นาโอกิ อุราซาว่า ตีพิมพ์ครั้งแรกปี 1994 ถูกทำเป็นภาพยนตร์อนิเมชั่นออกฉายทางโทรทัศน์เป็นตอนๆ ในปี 2004-2005

Monster เป็นการ์ตูนแนวสืบสวน+ฆาตกรรม+จิตวิทยา เล่าเรื่องของ ดร. เทนมะ ศัลยแพทย์หนุ่มมากฝีมือที่ทำมาหากินอยู่ในเยอรมัน คืนหนึ่ง ดร.เทนมะช่วยเหลือเด็กชาย โยฮัน ที่ถูกยิงที่ศีรษะ ด้วยฝีมือของ ดร.เทนมะ ทำให้เด็กชายโยฮันรอดตายราวปาฏิหารย์ หลังจากนั้นเด็กชายก็หายสาบสูญไปอย่างไร้ร่องรอย ต่อมาเกิดคดีฆาตกรรมในโรงพยาบาลและหลักฐานทุกอย่างพุ่งตรงมาที่เขา โชคดีที่ท้ายสุดหลักฐานที่ยังไม่แน่นหนาพอทำให้เขารอดพ้นการจับกุมอย่างหวุด หวิด

หลายปีต่อมาเกิดคดีฆาตกรรมต่อเนื่องขึ้น ดร.เทนมะ ก็เข้ามาพัวพัน เขาเผชิญหน้ากับฆาตกรตัวจริง ดร.เทนมะ แทบไม่เชื่อสายตาตัวเองว่าฆาตกรรมคนนั้นคือ โยฮัน เด็กที่เขาเคยช่วยชีวิตเมื่อหลายปีก่อน ดร.เทนมะ จึงต้องออกตามล่าเพื่อกำจัดโยฮัน ปีศาจที่เขาชุบชีวิตขึ้นมาโดยมี สารวัตรลุงค์เก้ ที่เชื่อว่า ดร.เทนมะ คือฆาตกรตัวจริง ออกตามล่าเขาไม่ห่าง

นอกจาก Monster แล้ว ยังมีผลงานเด่นๆ ของอุราซาว่าอีกหลายเรื่องที่กวาดรางวัลมานับไม่ถ้วน อย่าง 20th Century Boy, Pluto สำหรับรายละเอียดของ คนปีศาจ ติดตามอ่านได้จากบทความของข้าพเจ้าได้ที่คนปีศาจ

…………………………………………………………………………………………………………..

โปเกมอน : Pokemon (1998 – )

การ์ตูนที่ถูกดัดแปลงมาจากเกม โปเกมอน ย่อมาจากคำว่า Pocket Monster หรือก็คือสัตว์ประหลาดแบบพกพา เป็นเกมที่ออกแบบและพัฒนาโดย นินเทนโด บริษัทเกมชื่อดังของญี่ปุ่น ออกแบบโดย ซาโตชิ มาจิริโดยเขาเอาไอเดียมาจากลักษณะและพฤติกรรมของสัตว์และพืชต่างๆในภาคการ์ตูนเป็นเรื่องราวการผจญภัยของ ซาโตชิ ที่ออกเดินทางพร้อมกับโปเกมอนประจำตัวชื่อ ปิกะจูเป็นโปเกมอนหนูสีเหลืองหน้าตาน่ารักมีสายฟ้าเป็นอาวุธ และเจ้าปิกะจูนี่แหละที่เป็นโปเกมอนที่มีชื่อเสียงที่สุดและเป็นที่ชื่นชอบ ของผู้ชมทุกเพศทุกวัยความสนุกและน่าติดตามของการ์ตูนเรื่องนี้อยู่ที่การปรากฏตัวของโปเกมอนชนิดต่างๆ ที่มีลักษณะแตกต่างกันไป ทั้งที่ดูน่ารักและไม่น่ารัก มีนิสัยและท่าไม้ตายต่างกันไป ไม่เพียงแต่การ์ตูนเท่านั้น บรรดาสินค้าหรือของที่ระลึกที่ตีตราโปเกมอนก็จะออกแบบสินค้าที่มีโปเกมอน เป็นตัวเอก ทำให้เกิดกระแสการสะสมอย่างเช่น การ์ด สติ๊กเกอร์ จนกลายเป็นของสะสมที่มีค่าในวงการของผู้นิยมการ์ตูน…………………………………………………………………………………………………………

นานะ : NaNa (2000-)

หนึ่งในการ์ตูนแนวผู้หญิงที่ได้รับความนิยมสูงสุด จำหน่ายไปแล้วกว่า ๓ ล้านฉบับ ผลงานของ ไอ ยาซาว่า ตีพิมพ์ในนิตยสารการ์ตูนคุ้กกี้ (Cookie) มีนักอ่านติดตามทั้งชายและหญิง ถูกนำมาสร้างเป็นภาพยนตร์อนิเมชั่นขนาดยาวและทำเป็นภายนตร์ที่ใช้คนแสดงแล้ว ด้วยเมื่อปี ๒๐๐๕

สิ่งที่ทำให้ผู้คนนิยมติดตาม Nana เพราะเนื้อเรื่องและตัวละครที่มีความสมจริงและมีการดำเนินชีวิตและความคิด เหมือนคนทั่วไปจริงๆ เล่าเรื่องของผู้หญิงสองคนที่ชื่อ Nana เหมือนกันแต่กลับมีนิสัยและวิถีชีวิตที่ต่างกันโดยสิ้นเชิง โคมัตสึ นานะ เด็กสาวท่าทางเรียบร้อยมองโลกในแง่ดีตลอดเวลาเดินทางเข้าโตเกียว โดยหวังจะได้พบกับชายหนุ่มคนรักของเธอ ระหว่างเดินทางก็ได้พบกับ โอซิคิ นานะ เด็กสาวท่าทางแข็งกร้าวและเอาจริงเอาจัง ที่เดินทางมาโตเกียวเพื่อทำความฝันของตัวเองให้เป็นจริง แม้นิสัยจะแตกต่างกันแต่ทั้งคู่ก็เข้ากันได้ดี จึงมาเช่าห้องอยู่ด้วยกันและเริ่มต้นชีวิตใหม่ในเมืองหลวงที่แสนวุ่นวาย

…………………………………………………………………………………………………..

Spirited Away (2002)

ผลงานสร้างชื่อของวงการการ์ตูนแดนอาทิตย์อุทัย เมื่อผงาดเป็นอนิเมชั่นเลือดซามูไรเรื่องแรกที่คว้ารางวัลภาพยนตร์อนิเมชั่น ยอดเยี่ยมจากเวทีออสการ์ ผลงานการกำกับของ ฮายาโอ มิยาซากิ ที่เคยทำอนิเมชั่นน่ารักๆ  อย่าง My Neighbor Totoro และ Princess Mononoke โดย Spirited Away จัดเป็นผลงานสร้างชื่ออย่างสุดๆ เพราะกวาดรางวัลมาเพียบทั้งในและต่างประเทศ

จิฮิโร่ เด็กหญิงที่กำลังย้ายบ้านมายังบ้านใหม่พร้อมกับพ่อและแม่ ระหว่างทางเกิดหลงทางเข้าไปยังสถานที่ประหลาดแห่งหนึ่งที่ไร้ผู้คน แต่บ้านเรือนกลับดูมีชีวิตชีวา ร้านอาหารก็มีอาหารน่ากินวางพร้อมสรรพ จิฮิโร่คะยั้นคะยอให้กลับออกมาแต่พ่อและแม่กลับเลือกที่จะนั่งกินอาหารใน ร้าน จิฮิโร่จึงเดินออกสำรวจเมืองอย่างหวาดๆ จนพบกับเด็กชายท่าทางประหลาดที่ชื่อ ฮาคุ

ฮาคุ เตือนให่จิฮิโร่รีบอกจากเมืองนี้เพราะนี่คือดินแดนแห่งวิญญาณ แต่ก็ช้าเกินไปเสียแล้ว จิฮิโร่ย้อนกลับมาหาพ่อกับแม่ แต่ปรากฏว่าทั้งสองคนกลายร่างกลายเป็นหมูไปเสียแล้ว ฮาคุช่วยเหลือให้จิฮิโร่เข้าทำงานในโรงอาบน้ำของ ยูบาบะ โดยจิฮิโร่ต้องยอมมอบชื่อของเธอให้ยูบาบะ จากนั้นเธอก็ได้ชื่อใหม่ว่า เซน เธอต้องพบกับเรื่องราวแปลกประหลาดมากมายในดินแดนแห่งนี้ ไม่ว่าจะเป็นปีศาจไร้หน้า ปีศาจสามหัว เด็กทารกยักษ์ หรือฮาคุ ที่แปลงร่างเป็นมังกร และเธอต้องทำทุกอย่างเพื่อจะพาพ่อและแม่ออกจากดินแดนประหลาดแห่งนี้ให้ได้

สิ่งที่โดดเด่นนอกจากภาพที่วาดอย่างสวยงามและเนื้อเรื่องที่เหนือจินตนาการ (อาจจะดูเข้าใจยากไปเสียหน่อยแต่ก็ดูสนุก) แล้ว นี่ก็ยังเป็นการ์ตูนที่วาดด้วยมือทำให้เส้นสายดูนุ่มนวลดูแล้วเพลินตาดีมาก

การ์ตูนญี่ปุ่นที่เปลี่ยนแปลงโลก (ตอนแรก)

การ์ตูน จัดเป็นสื่อประเภทหนึ่งที่เข้าถึงผู้คนได้อย่างง่ายและสร้างความสนใจได้มาก ที่สุด เพราะมีภาพประกอบที่สวยงามช่วยดึงดูดให้ผู้คนสนใจ โดยเฉพาะเด็กๆ การ์ตูนนอกจากจะให้ความบันเทิงแล้วยังสามารถสอดแทรกข้อมูลข่าวสารสื่อไปยัง ผู้อ่านหรือผู้ชมได้ทั้งทางตรงและทางอ้อม และอุตสาหกรรมการ์ตูนที่ใหญ่ที่สุดในโลกคงจะหนีที่ไหนไปไม่พ้น นอกจากที่ประเทศญี่ปุ่น

มังงะ หรือการ์ตูนในภาษาญี่ปุ่น จัดเป็นธุรกิจที่สร้างรายได้เป็นจำนวนหลายพันล้านดอลล่าร์ต่อปี การ์ตูนหลายเรื่องช่วยเสริมสร้างจินตนาการและแนวคิดที่ถูกต้อง อันจะช่วยพัฒนาสติปัญญาของผู้อ่าน และส่งผลกระทบไปถึงสังคม ทุกท่านคงจะคุ้นเคยกับการ์ตูนญี่ปุ่น ไม่ว่าจะเป็นแนวรักโรแมนติก ตลกโปกฮา กีฬา  วิทยาศาสตร์ หรือแนวอื่นๆ  ข้าพเจ้าก็เช่นกัน การ์ตูนหลายเรื่องยังคงตรึงตาตรึงใจอยู่แม้จะผ่านมาเนิ่นนาน การ์ตูนใหม่ๆ บางเรื่องก็แทงใจยิ่งนัก ซึ่งจะขอนำเสนอบางส่วนเพื่อแบ่งปันความรู้สึกร่วมกัน

 เจ้าหนูปรมาณู : Astro Boy (1952) 

ผลงานชิ้นเอกของวงการการ์ตูนญี่ปุ่น จากฝีมือของปรมาจารย์ โอซามุ เทสึกะ ว่าด้วยเรื่องราวการปกป้องโลกของหุ่นยนต์เด็กจอมพลังที่ชื่อ อะตอม จาก การประดิษฐ์ของนักวิทยาศาสตร์อัจฉริยะ ดร.เทนมะ ตีพิมพ์ครั้งแรกตั้งแต่ปี 1952 จนในปี 1963 จึงถูกนำมาสร้างเป็นภาพยนตร์อนิเมชั่นเป็นตอนๆ ฉายทางโทรทัศน์ ออกฉายจนถึงปี 1966 เป็นการ์ตูนที่ฉายทางโทรทัศน์ที่เรียกเรตติ้งสูงเป็นประวัติการณ์ ตัวเลขสูงถึง 40.3% จากที่เดิมสถานีมีเรตติ้งอยู่ที่ 25% และพร้อมๆ กับที่ฉายที่ญี่ปุ่น ก็ถูกสถานีโทรทัศน์เอ็นบีซี (NBC Network) นำไปฉายที่อเมริกาถึงสองหนปี 1980 เจ้าหนูอะตอม ถูกนำมาสร้างใหม่อีกครั้ง จนถึงในปี 2003 ก็ยังมีการนำกลับมาสร้างซ้ำอีก นับเป็นการ์ตูนอมตะที่ยังได้รับความสนใจอยู่เสมอ ล่าสุดมีการนำมาสร้างอีกครั้งในรูปแบบของภาพยนตร์อนิเมชั่นขนาดยาว โดยมีกำหนดออกฉายในปีหน้า (2008)

…………………………………………………………………………………………………………..

โดราเอมอน เจ้าแมวจอมยุ่ง : Doraemon (1969-1996)

คงไม่มีใครไม่รู้จักเจ้าหุ่นยนต์แมวตัวกลมๆ สีฟ้าตัวนี้ … โดราเอมอน กำเนิดจากจินตนาการของ ฮิโรชิ ฟูจิโมโตะ และ อะบิโกะ โมโตโอะ หรือที่รู้จักกันในนามปากกาว่า ฟูจิโกะ ฟูจิโอะ ว่าด้วยเรื่องราวยุ่งๆ ของหุ่นยนต์แมวจากโลกอนาคต ที่เดินทางย้อนเวลามาคอยช่วยเหลือ โนบิตะ เด็กชายที่ไม่เอาไหนในทุกเรื่อง รูปไม่หล่อ เรียนไม่เก่ง ขี้เกียจ ขี้แย อ่อนแอ แม้แต่เป่ายิ้งฉุบก็ไม่เคยชนะใคร แต่เขามีเป็นคนดี มีจิตใจเมตตา รักความยุติธรรม เรื่องสนุกๆ มักจะเกิดจากของวิเศษนานาชนิดของโดราเอมอนที่งัดออกมาช่วยเหลือโนบิตะ ซึ่งก็มักจะลงเอยด้วยเรื่องวุ่นๆ ที่เกิดจากความไม่เอาไหนของโนบิตะ

โดราเอมอนจัดเป็นการ์ตูนมหาอมตะเรื่องหนึ่งของโลก เพราะไม่เพียงแต่จะโด่งดังในญี่ปุ่นเท่านั้น แต่ยังดังไปทั่วโลก ด้วยเนื้อเรื่องที่สนุกสนานแต่แฝงไปด้วยแง่คิด และความเข้าใจถึงจิตวิทยาเด็กเป็นอย่างดี ทำให้เจ้าแมวจอมยุ่งครองใจเด็กๆ มาทุกยุคทุกสมัย นับแต่ที่ออกตีพิมพ์ครั้งแรกเมื่อปี 1969 ถูกนำมาสร้างเป็นอนิเมชั่นฉายทางโทรทัศน์ทั้งตอนสั้นและตอนยาว รวมถึงทำเป็นภาพยนตร์อนิเมชั่นฉายในโรงใหญ่ก็เคยมาแล้ว โดราเอมอนกลายเป็นอีกหนึ่งสัญลักษณ์ของชาวญี่ปุ่น เราสามารถเห็นเจ้าแมวและผองเพื่อนได้แทบทุกที่ไม่ว่าจะเป็นในหนังสือการ์ตูน จนกระทั่งข้าวของเครื่องใช้นานาชนิด

ผลงานอื่นๆ ของ ฟูจิดกะ ฟูจิโอะ ที่เป็นที่รู้จักกันดีเช่น ผีน้อย คิวทาโร่, นินจาฮาโตริ, ผีน้อยไคบุซึ และปาร์แมน โดราเอมอนสิ้นสุดลงอย่างเป็นทางการในปี 1996 หลังจากที่ ฟูจิโมโตะ ถึงแก่กรรมลง แต่หลังจากนั้นก็มีผู้นำโดราเอมอนมาสร้างใหม่เป็นตอนพิเศษ และยังคงมีออกฉายอยู่เป็นระยะในโอกาสพิเศษ

……………………………………………………………………………………………………

อิ๊กคิวซัง เณรน้อยเจ้าปัญญา : Ikkyu-san (1975-1982)

เด็กไทยอยากจะฉลาดหัวไวเหมือนอิ๊กคิวกันทั้งประเทศเมื่อภาพยนตร์การ์ตูนชุดนี้ออกฉายทางโทรทัศน์ครั้งแรกเมื่อปี พ.ศ. 2525 เณรน้อยเจ้าปัญญา เป็นผลงานของ บริษัท โตเอ อนิเมชั่น เนื้อเรื่องดัดแปลงมาจากชีวประวัติของบุคคลที่มีตัวตนจริงๆ ในประวัติศาสตร์ คือ ท่านเซนิคุมารุ เป็นบุตรของนางสนมแห่งจักรพรรดิญี่ปุ่น แต่ด้วยปัญหาความไม่สงบของฝ่ายใน จึงต้องถูกเปลี่ยนสถานะมาเป็นสามัญชน เข้าบวชเมื่ออายุได้ 6 ขวบ และได้แสดงความเฉลียวฉลาดจนเป็นที่เลื่องลือไปทั่ว

ในการ์ตูนได้วางเรื่องให้อิ๊กคิวซังเป็นคู่ปรับคนสำคัญของ โชกุน อาชิคางะ โยชิมิสึ ซึ่งวางให้ตัวละครโชกุนเป็นตัวเรียกเสียงหัวเราะอยู่เนืองๆ เหมือนเป็นการล้อเลียนชนชั้นปกครองอย่างกลายๆ แต่ละตอนจะผูกเรื่องให้มีเหตุการณ์ที่ต้องให้อิ๊กคิวซังคอยแก้ปัญหา และสอดแทรกคติธรรมให้กับเด็กๆ เป็นการสอนสั่งให้เด็กๆ ตั้งอยู่ในศีลธรรมอันดี นี่จึงเป็นเหตุผลสำคัญที่แม้จะผ่านมาหลายสิบปีแต่การ์ตูนชุดนี้ก็ยังเป็นที่นิยมของเด็กๆ และผู้ปกครองเสมอ

………………………………………………………………………………………………

ลามู ทรามวัยต่างดาว : Urusei Yatsura (1978-1987)

สุดยอดการ์ตูนโรแมนติก-คอมเมดี้ ผลงานของ ทาคาฮาชิ รูมิโกะ เล่าถึงเรื่องราวของเด็กหนุ่มจอมลามก โมโรโบชิ อาตารุ กับ ลามู สาวสวยจากต่างดาว ที่ต้องพบกับเรื่องยุ่งๆ เพราะความเจ้าชู้และขี้หลีของอาตารุ แม้ว่าทั้งคู่จะชอบทะเลาะกันตลอดและเจ้าอาตารุจะจีบสาวไม่เลือกหน้า (ไม่เลือกจริงๆ แม้แต่ผีมันก็ยังจีบ) แต่ลึกๆ ในใจแล้วหมอนี่รักลามูสุดหัวใจ อย่างในตอนจบที่อาตารุต้องพยายามวิ่งไล่จับเขาของลามูให้ได้ เพื่อยุติเหตุร้ายจากชนเผ่าดาวยักษ์ ลามูจะยอมให้เขาจับเขาได้ถ้าเขายอมบอกว่ารักเธอ แต่อาตารุเลือกที่จะวิ่งไล่จับแทน เพราะเขาเชื่อว่า “ถ้าบอกไปว่ารัก แล้วเธอจะรู้ได้ยังไงว่าชั้นพูดจากใจจริง”

การ์ตูนเรื่องนี้เน้นความฮาแบบประสาทๆ และมุขตลกที่เกิดจากความเพี้ยนของตัวละคร เขียนจบเป็นตอนๆ ลงในนิตยสารรายสัปดาห์ และนำเสนอเป็นภาพยนตร์อนิเมชั่นเป็นตอนเช่นกัน นอกจากนี้ยังมีออกมาเป็นตอนพิเศษขนาดยาว ซึ่งก็ได้รับการต้อนรับเป็นอย่างดี ลามู ตัวละครเอกของเรื่องจัดเป็นไอดอลที่เน้นความเซ็กซี่ เป็นตัวการ์ตูนยุคแรกๆ ที่แสดงออกในแนวโลลิคอน (เป็นกลุ่มผู้มีรสนิยมทางเพศประเภทหนึ่งที่มีความชอบ หลงใหลในเด็กสาวที่อายุน้อยๆ) ก็เพราะเราจะเห็นเธอนุ่งบิกินี่ตัวจิ๋วอยู่ทั้งเรื่อง ช่วงที่นำเข้ามาฉายในบ้านเรา จึงมีกระแสต่อต้านจากฝ่ายหัวอนุรักษ์พอสมควร

ผลงานอื่นๆ ของ ทาคาฮาชิ รูมิโกะ ที่คนไทยรู้จักดีก็เช่น รันม่า 1/2 และ อินุยาฉะ เทพอสูรจิ้งจอกเงิน

………………………………………………………………………………………………

อากิระ : Akira (1982-1990)

ผลงานของ คัตสึฮิโระ โอโตมุ เป็นการ์ตูนไซไฟ เล่าถึงกรุงโตเกียวที่เปลี่ยนเป็น นีโอ โตเกียว ภายหลังสิ้นสุดสงครามโลกครั้งที่สาม ญี่ปุ่นถูกปกครองโดยรัฐบาลทหาร บ้านเมืองวุ่นวายราวกับอยู่ในแดนเถื่อน ปัญหาความยากจน ยาเสพติด อาชญากรรมเต็มประเทศ โฟกัสของเรื่องพุ่งไปที่เด็กหนุ่มแกงค์ซิ่งที่ชื่อ คาเนดะ ที่เข้าไปพัวพันกับการทดลองของกองทัพเกี่ยวกับการใช้พลังจิตโดยใช้เด็กๆ เป็นหนูทดลอง เทตสึโอะ เพื่อนรักของคาเนดะที่ได้รับบาดเจ็บระหว่างการหลบหนีการจับกุมเกิดมีพลัง ประหลาดขึ้น ทำให้เขามีพฤติกรรมที่ก้าวร้าว ด้วยความหยิ่งผยองและอวดดีของเทตสึโอะ เขาปลุก อากิระ เด็กทดลองของกองทัพที่มีพลังเหนือการควบคุมให้ตื่นจากการหลับใหล ไม่เพียงแต่ญี่ปุ่นที่กำลังจะล่มสลาย แต่มันอาจจะหมายถึงโลกทั้งใบเลยก็ได้

โอโตมุ ได้แรงบัลดาลใจส่วนหนึ่งมาจากภาพยนตร์ไซไฟชื่อดัง 2001 : A Space Odyssey นอกจากจะตีพิมพ์เป็นหนังสือการ์ตูนแล้ว อากิระ ยังถูกนำไปสร้างเป็นภาพยนตร์อนิเมชั่น ความยาวเกือบ 2 ชั่วโมง และเป็นภาพยนตร์อนิเมชั่นของญี่ปุ่นเรื่องแรกที่ได้ออกฉายในฮอลลิวู้ด

………………………………………………………………………………………………

ดราก้อนบอล : Dragon Ball (1984-1995)

มหากาพย์แห่งการ์ตูนญี่ปุ่น ผลงานของ โทริยาม่า อากิระ ผู้เขียน ดร.สลัมป์ กับหนูน้อยอาราเร่ ที่โด่งดัง ตีพิมพ์ในนิตยสารการ์ตูนรายสัปดาห์ โชเนน จัมป์ (Shonen Jump) เป็นครั้งแรกในปี 1984 จนมาถึงตอนจบในปี 1995 เป็นเวลา 11 ปี ทีเดียวที่การ์ตูนชุดนี้ครองใจแฟนนักอ่านชาวญี่ปุ่นและลามไปทั่วโลก ประเทศไทยเราเองก็ไม่เว้น แม้ในปัจจุบันก็ยังคงได้รับความนิยมจากเด็กๆ รุ่นใหม่ ยังมีการตีพิมพ์ซ้ำออกมาอย่างต่อเนื่อง มีการประมาณกันไว้ว่าจำหน่ายไปแล้วถึง 120 ล้านฉบับ รวมถึงที่เป็นการ์ตูนออกฉายทางโทรทัศน์มากกว่า 40 ประเทศทั่วโลก อีกทั้งสินค้าและแบรนด์ต่างๆ ของดราก้อนบอลก็ยังทำเงินมหาศาลให้แก่เจ้าของลิขสิทธิ์อีกด้วย ล่าสุดถูกฮอลลิวู้ดนำไปสร้างเป็นภาพยนตร์แล้ว เตรียมออกฉายกลางปีหน้า (2008 )

ดราก้อนบอล เริ่มต้นด้วยเรื่องราวของ บลูม่า สาวน้อยที่ออกตามหาดราก้อนบอล เป็นลูกบอลเรืองแสง 7 ลูก ที่เมื่อใครรวบรวมได้ครบก็จะขอพรวิเศษได้หนึ่งข้อ ระหว่างออกตามหา บลูม่าได้พบกับ โงกุน เด็กชายมีหางที่มีฝีมือในการต่อสู้ ทั้งคู่ร่วมกันออกผจญภัยเพื่อตามหาดราก้อนบอล โทริยาม่าสอดแทรกมุขตลกไว้ตลอดเรื่อง (รวมถึงความทะลึ่งและลามก) ช่วงแรกๆ ของดราก้อนบอล จะออกไปในแนวแฟนตาซีสนุกสนาน ก่อนจะค่อยๆ เพิ่มความเข้มข้น จริงจังของเนื้อมากขึ้นจนกลายเป็นการ์ตูนแนวแอ๊กชั่นที่ค่อนข้างจริงจัง ตลอดทั้งเรื่องจะแฝงแนวคิดของการพิทักษ์คุณธรรม ปกป้องผู้ที่อ่อนแอกว่า ความสามัคคีและมิตรภาพ