ซีจิ๋ว เป็นเมืองสำคัญที่ใคร ๆ ต่างอยากได้จนน้ำลายหก มีเจ้าเมืองผู้เฒ่า โตเกี๋ยม เป็นผู้ปกครอง โจโฉ อ้วนสุด อ้วนเสี้ยว ต่างก็อยากได้ใจจะขาด โดยเฉพาะโจโฉที่หาเรื่องยกทัพใหญ่มาประชิด อ้างว่าลูกน้องโตเกี๋ยมสังหารบิดาตนจึงยกทัพมาล้างแค้น แท้ที่จริงนั้นหวังจะฮุบซีจิ๋ว โตเกี๋ยมวิ่งเต้นขอความช่วยเหลือไปทั่วแต่ไม่มีใครกล้าเสี่ยงกับบิ๊กโจ มีเพียง เล่าปี่ ที่กล้ายกทัพไม่กี่พันมาช่วย
เมื่อเห็นทัพแค่หยิบมือของเล่าปี่ บิ๊กโจขำกลิ้งแทบตกเก้าอี้ เดชะบุญที่ ลิโป้ ฉวยโอกาสเข้ายึดกุนจิ๋ว บิ๊กโจจึงจำใจถอยทัพกลับ เล่าปี่จึงกลายเป็นพระเอกที่สามารถขับไล่ทัพใหญ่ของโจโฉ ช่วยเซฟชีวิตชาวเมืองซีจิ๋วไว้ได้ ต่อมาไม่นานเมื่อท่านผู้เฒ่าโตเกี๋ยมเสียชีวิต เล่าปี่จึงได้ครองซีจิ๋วโดยที่ไม่ต้องออกแรง สร้างความขุ่นเคืองให้โจโฉอย่างมากที่ดันมาเป็นตาอยู่คาบเอาซีจิ๋วไปกิน
ระยะแรกเล่าปี่คงดีใจที่ในที่สุดก็ได้ลงหลักปักฐานเสียที แต่ซีจิ๋วเป็นจุดสำคัญที่ใคร ๆ ต่างอยากครอบครอง เชื่อว่าเล่าปี่ต้องคิดหนักแน่นอนว่าจะคุ้มกันไหมที่ต้องนอนบนเตียงร้อน ๆ ที่ซีจิ๋ว จะหลับก็คงไม่สนิท จนเมื่อ เตียวหุย ก่อเรื่องเป็นเหตุให้เสียซีจิ่วแก่ ลิโป้ เล่าปี่จึงแอบถอนหายใจโล่งอก
เล่าปี่ได้ครองซีจิ๋วแบบง่าย ๆ หลังโตเกี๋ยมเท่งทึง (ภาพจาก สามก๊กวิกิ)
ผมคิดเอาเองนะครับว่าแท้จริงแล้วเล่าปี่โล่งใจมากที่เสียซีจิ่ว เมื่อดีดลูกคิดรางแก้วแล้ว ในตอนนั้นถอยให้ห่างซีจิ๋วน่าจะปลอดภัยกว่า ทำไมน่ะหรือ
ประการแรก หากเขาครองซีจิ๋ว ก็ไม่รู้ว่าจะรักษาไว้ได้อีกนานเท่าไหร่ โจโฉก็จะเอา ลิโป้ก็อยากได้ อ้วนสุดก็จ้องอยู่ กำลังพลและปัญญาของเล่าปี่ในตอนนั้นจะไปสู้ใครเขาได้ กำลังสมองก็ด้อยกว่าโจโฉ จะออกแรงรบรึ สามรุมหนึ่งจะเก็บลิโป้ไม่ได้เล้ย กำลังพลก็น้อยกว่าอ้วนสุด หรือถ้าเขาร่วมกันบุกมา ก็ย่อมแพ้เขาอยู่ดี จะอยู่ให้กลุ้มใจไปทำไม
ประการที่สอง เมื่อลิโป้ชิงซีจิ๋วไปยิ่งตอกย้ำภาพลักษณ์ความเป็นผู้ร้าย และเสริมภาพความเป็นผู้ดีให้แก่เขา เล่าปี่มี Positioning ที่แน่นอนมาตลอดว่าตนเป็นคนดี อ่อนน้อม แม้จะถูกลิโป้รังแก (ยึดเมืองไป) ก็กลับไม่ดึงดันเอาคืน กลับยอมย้ายไปอยู่เสียวเพ่ยแทน มองเผิน ๆ อาจเห็นว่าเล่าปี่อ่อนแอ แต่นี่คือแผนอันชาญฉลาด โจโฉ อ้วนสุด ไม่ได้อยากได้เสียวเพ่ย แต่หมายซีจิ๋ว ดังนั้นเขาจึงปลอดภัยที่เสียวเพ่ยมากกว่า ลิโป้ก็รับศึกไปสิ สมน้ำหน้า
ประการที่สาม เล่าปี่มองไปไกลกว่าซีจิ๋ว การใหญ่ยังไม่สำเร็จ สู้ถนอมตัวไว้ดีกว่า ค่อย ๆ สะสมบารมี เป็นมังกรซุ่มคอยจังหวะโผนผงาด หลังจากนั้นไม่นานลิโป้ก็แพ้โจโฉเสียซีจิ๋วอยู่ดี เขายอมไปอยู่กับโจโฉ แถมฟลุคได้เข้าเฝ้าฮ่องเต้และถูกยกเป็นพระปิตุลา มีน้ำหนักและได้เครดิตมากกว่าแต่ก่อนที่เที่ยวไปบอกใคร ๆ ว่าเป็นเชื้อพระวงศ์ คราวนี้ออกจากปากฮ่องเต้เองเลย เหมือนได้ชุบตัวใหม่ การเสียซีจิ๋วกลับได้ผลลัพธ์ที่ดีกว่าที่คิดไว้เสียอีก