รกเด็กแรกเกิด กับความเชื่อแบบโบราณ

เคยได้ยินเรื่องความเชื่อเกี่ยวกับทารกแรกคลอดของบ้านเรามาหลายเรื่องอยู่ ทั้งที่แบบเอาจริงและแบบเล่าเอาสยอง เรื่องหนึ่งที่จำได้คือประเพณีการฝังรกเด็กทารก ที่บ้านเคยเล่าไว้สมัยยังเด็กจนจำแม่นมาถึงเดี๋ยวนี้ แต่รุ่นผมนี่ที่บ้านนิยมเก็บรกไว้ ไม่ได้ฝังเหมือนรุ่นตารุ่นยาย เขายังเคยหยิบรกของน้องมาอวดให้ดูด้วยซ้ำ แต่เดี๋ยวนี้ไม่รู้เอาไปเก็บไว้ไหน หรือลืมทิ้งไว้ตอนย้ายบ้านเสียแล้วก็ไม่รู้

เรื่องรกเด็กนี่ให้บังเอิญนึกถึงตอนที่หยิบหนังเรื่อง เปนชู้กับผี มาดู มีฉากที่ผีร่อนเร่ไปคว้าเอารกเด็กมากินด้วยความหิว ปะเหมาะกับไปหอสมุดแห่งชาติเข้าพอดี จึงบันทึกเรื่องเล่าเก่าๆ มาเก็บไว้ ประเพณีเกี่ยวกับรกเด็กทารกนี่ไม่ใช่เฉพาะบ้านเรา ประเทศใกล้เคียงเขาก็มีอยู่ แต่ขอเก็บความเฉพาะแค่บ้านเราก่อนเป็นสังเขป

เมื่อพอเด็กคลอดออกมาก็ต้องตัดสายรกออกเสีย คนโบราณท่านบอกว่ารกนั้นติดตัวเด็กมาตั้งแต่ในท้องมารดา เมื่อตัดออกก็เท่ากับตาย จึงกลายเป็นผี เหมือนคนตายกลายเป็นผี เมื่อรกตายจึงกลายเป็นผีรก เขาจึงต้องเอาไปฝังเสีย การฝังรกก็ต้องทำเป็นพิธีการ ก็แล้วแต่ละตำราว่าจะทำพิธีแบบใด จะมีพระสงฆ์มาเจริญพระพุทธมนต์ ทำพิธีแบบพราหมณ์ จะอย่างไรก็ว่ากันแต่ความเชื่อ

Top 5 My Movies: หนังซอมบี้ (อีกที)

ต่อเนื่องจากคราวก่อนเรื่องหนังซอมบี้ แต่คราวนี้อาจจะไม่เน้นความสยองเท่าไหร่ โดยเฉพาะสองเรื่องท้ายที่เน้นฮามากกว่า ใครสนใจตอนแรกกลับไปอ่านได้ที่นี่ หนังซอมบี้ ตอนแรก

World War Z (2013)
หนังซอมบี้เรื่องล่าสุดที่ผมว่าเข้าท่าไม่หยอก นอกเหนือจากปัญหาการติดเชื้อที่เป็นปมพื้นฐานของหนังแนวนี้แล้ว เรื่องนี้ยังพยายามสอดแทรกประเด็นรองเอาไว้อย่างเต็มเอียด ทั้งสิทธิมนุษยชน การเมือง ความเหลื่อมล้ำทางเชื้อชาติ แม้จะดูว่าหนังยัดเยียดบางสิ่งบางอย่างมากไปสักหน่อย แต่ถ้าไม่คิดมากเหมือนผมก็ดูเอาสนุกได้เหมือนกัน

Top 5 My Movies: หนังซอมบี้

ซอมบี้ เป็นหนึ่งในพล็อตยอดนิยมของคนทำหนัง ไม่รู้แม่งจะระบาดอะไรนักหนา ไล่แดกชาวบ้านกันไปทั่ว ไม่เบื่อกันมั่งรึไง แต่ก็มีอยู่เหมือนกันที่สรรค์สร้างหาพล็อตรองหรือมุกใหม่ๆ มาระดมใส่เพื่อไม่ให้เป็นแค่หนังผีดิบเดินแดกคนอื่น

1. 28 Days Later (2002)

ผลงานการกำกับของ Danny Boyle ที่ใช้กล้องวิดีโอคาเมร่าถ่ายทำทั้งเรื่อง ความสะใจจึงออกมาทางภาพที่สั่นไหวสมจริง โดยเฉพาะตอนวิ่งหนีซอมบี้นรกแตกทั้งหลาย ภาพที่สร้างความตะลึงให้คนดูคือบรรยากาศกรุงลอนดอนที่เวิ้งว้างไม่มีคน  แดนนี่ บอยล์ ใช้การถ่ายทีละช็อตๆ เอาช่วงเวลาที่ถนนโล่งที่สุด แล้วค่อยมาประกอบกันด้วยเทคนิค CG การใช้กล้องวิดีโอจึงช่วยได้เยอะเพราะไม่ต้องเสียเวลาจัดแสง คือใช้แสงดิบๆ เลย ขืนใช้กล้องฟิล์มก็เสียเวลาจัดแสงไปครึ่งวัน

ผีนัตของพม่า กับการเซ่นด้วย “มะพร้าว” (๒)

คราวก่อนกะว่าจะคุยเรื่องการที่คนพม่านิยมเอามะพร้าวมาเซ่นไหว้ภูติผีหรือผีนัต แต่ดันไพล่ไปคุยเรื่องผีนัตเสียยืดยาว รอบนี้จึงได้โอกาสเหมาะคุยเรื่องมะพร้าวอย่างที่ตั้งใจไว้เสียที

ถ้าใครไปพม่าก็จะเห็นคนพม่านิยมเซ่นไหว้ผีนัตหรือเทวดาต่างๆ ด้วยมะพร้าว (เรื่องผีนัตกลับไปอ่าน ตอนที่ ๑ นะจ๊ะ) เพราะมีตำนานเล่ากันมาตั้งแต่สมัยเมืองตะโกง (ตำนานก็คือตำนาน จริงหรือไม่จริงไม่ทราบ และยังมีการเล่าต่อกันมาหลายแบบ แต่เรื่องราวล้วนไปในทำนองเดียวกัน) มีสองพี่น้องคู่หนึ่ง คนพี่เป็นสาวสวยชื่อ ชเวมรัตละ คนน้องเป็นชายหนุ่มชื่อ งะตินเด คนพี่เข้าไปเป็นพระมเหสีในพระเจ้ากรุงตะโกง ส่วนคนน้องนั้นเขาว่าร่ำเรียนวิชาตามประสาคนโบราณ มีวิชาอาคมแข็งกล้าฟันแทงไม่เข้าจนเป็นที่เลื่องลือ พระเจ้ากรุงตะโกงซึ่งอาจจะพระกรรณเบาไปหน่อย ได้ฟังคำยุยงว่า งะตินเดนี่อาจคิดกบฎให้คิดหาทางตัดไฟเสียแต่ต้นลม

อาจเป็นเพราะพวกมเหสีองค์อื่นๆ ที่ริษยานางชเวมรัตละก็ได้จึงใส่ไฟไม่ยั้ง พระเจ้ากรุงตะโกงจึงออกอุบายเรียกให้งะตินเดเข้าเฝ้า ชายหนุ่มก็ไม่ทราบความคิดว่าไม่มีอะไรเพราะพี่สาวก็อยู่ในวัง จึงเดินทางมาเข้าเฝ้า พอเข้าถึงวังก็ถูกจับทันที

พระพุทธรูปประจำวันตามเจดีย์ต่างๆ
ก็นิยมไหว้ด้วยมะพร้าวกับกล้วย

พระเจ้ากรุงตะโกงสั่งประหารทันทีแต่ก็ทำอะไรงะตินเดไม่ได้ จะทิ่มจะแทงอย่างไรก็ไม่ระคายผิวเพราะมีวิชาอาคมติดตัว จึงใช้วิธีจุดไฟเผาแม่งเลย โดยเอาเขาไปมัดไว้กับต้นสะคะแล้วเอาไฟคลอก (ต้นสะคะเป็นยังไงผมก็ไม่รู้เหมือนกัน) ฝ่ายนางชเวมรัตละรู้ข่าวจึงวิ่งเข้าไปช่วยน้องชายแต่ก็ถูกไฟคลอกตายตามไปด้วยกัน วิญญาณของทั้งคู่ (ที่ตายโหง) จึงกลายเป็นผีนัตสิงอยู่ที่ต้นสะคะ เป็นผีนัตที่ผูกพยาบาทและดุร้าย ในผ่านมาทางต้นสะคะก็ถูกฆ่าเสียหมดแล้วยังออกอาละวาดรังควานชาวเมือง จนพระเจ้ากรุงตะโกงจึงสั่งให้ถอนต้นสะคะทิ้งลงแม่น้ำอิระวดีซะเลย

ต้นสะคะที่มีผีนัตสิงไหลเรื่อยมาติดฝั่งที่เมืองพุกาม แต่ยังคงเกเรไม่เลิกไล่ทำร้ายชาวเมืองพุกามอีก เจ้าเมืองพุกามจึงทำพิธีบรวงสรวงจนทราบความเป็นมาทั้งหมด พระองค์จึงขอร้องไม่ให้ทำร้ายชาวเมืองอีกและสัญญาว่าจะเซ่นไหว้บูชาไม่ขาด จากนั้นจึงสั่งให้นำต้นสะคะไปปลูกไว้บนเขามหาคีรีหรือเขาโปปา ปลูกศาลไว้ให้ผีนัตสองพี่น้องอยู่ ชาวพม่าจึงเรียกขนากว่า ผีนัตมหาคีรี หลังจากนั้นเมืองพุกามก็สงบสุข กษัตริย์และชาวเมืองพุกามเคารพสองผีนัตนี้มากเพราะเชื่อว่าคอยปกปักคุ้มครองให้บ้านเมืองร่มเย็น กษัตริย์พระองค์ต่อๆ มาก็เคารพบูชาไม่ขาดจนกลายเป็นผีนัตประจำเมืองสืบมา

สมัยพระเจ้าจันสิตตา พระองค์เคารพสองผีนัตนี้มาก (ย้ำว่าเป็นตำนานนะครับ พระเจ้าจันสิตตานี้ยึดมั่นในพระพุทธศาสนามาก คงยากที่จะเชื่อถือเรื่องภูติผี แต่อีกนัยหนึ่งอาจเป็นไปได้เพราะเป็นกุศโลบายที่ต้องคล้อยตามประชาชนที่ยังคงเชื่อเรื่องผีกันอยู่) พระองค์โปรดให้เฉลิมฉลองผีนัตด้วยการเอามะพร้าวมาแขวนไว้บูชา เพราะผีนัตตายเพราะถูกเผา น้ำมะพร้าวมีความเย็น มีสรรพคุณช่วยดับร้อน จะได้ช่วยให้ผีนัตพอใจนั่นเอง

มะพร้าวที่ใช้เซ่นเขาจะใช้มะพร้าวอ่อน บากออกเหมือนที่บ้านเราใช้ไหว้ศาลเจ้านั่นล่ะ คนพม่าจะเอาไปแขวนไว้ที่ชานเรือน บ้างก็เอาผ้าแดงผูกไว้ประมาณว่าเป็นศีรษะของผีนัต  ถ้าบ้านไหนมีคนไม่สบายเขาก็จะไปดูที่มะพร้าว ถ้าน้ำมะพร้าวยังไม่แห้งแสดงว่าคนป่วยอาการไม่หนัก แต่ถ้าน้ำมะพร้าวแห้งหรือเนื้อมะพร้าวแห้งเหี่ยวไป แสดงอาการคนป่วยอาการหนัก ให้เปลี่ยนมะพร้าวลูกใหม่มาเซ่นแทน มะพร้าวที่นำมาเซ่นนี้อาจนำไปทำขนมหรืออาหารเพื่อเป็นมงคลได้ แต่ต้องห้ามต้มหรือผ่านความร้อน เพราะต้องไม่ลืมว่าผีนัตถูกไฟคลอกตายจึงไม่ชอบอะไรร้อนๆ

สองผีนัตนี้เป็นที่เลื่อมใสมากในพุกาม กษัตริย์ทุกพระองค์เมื่อขึ้นครองราชย์ต้องมาบูชา ต่อมาผีนัตทั้งสองก็เป็นที่เคารพมากขึ้นจนกลายเป็นผีนัตประจำชาติพม่าในที่สุด ผมเองสันนิษฐานเอาว่าความเชื่อพวกนี้คงกระจายไปทั่วประเทศแล้วพัฒนาสืบทอดกันมารุ่นต่อรุ่น จนนำไปสู่การนำมะพร้าวมาเซ่นไหว้เผื่อแผ่ไปยังผีนัตตนอื่นๆ ด้วย ดังนั้นในพม่าเราจึงเห็นเขาเอามะพร้าวมาไหว้เทพโน่นเทพนี้กันเต็มไปหมด บางแห่งถึงกับเอาสีทองมาทาทับลูกมะพร้าวให้ดูเป็นมะพร้าวทองคำก่อนนำไปไหว้เสียด้วย

ใครไปพม่าก็จะเห็นเขาตั้งแผงขายมะพร้าว กล้วย ดอกไม้ ธูป เทียน เป็นชุดๆ ใหญ่บ้างเล็กบ้างตามศรัทธา วัดหรือศาลต่างๆ เขาก็มีขายกันด้านหน้า ชุดหนึ่งก็พันจ๊าต (ราวๆ ไม่เกิน ๔๐ บาท) ถ้าชุดใหญ่ๆ ราคาก็สูงขึ้นไปอีก หากจะไหว้ขอพรให้ครบสูตรก็อย่าลืมอุดหนุนชาวบ้านเขาล่ะ

จะเห็นว่ามะพร้าวบางลูกเป็นสีทองอร่ามเชียว

อันนี้ไปเห็นที่วัดโบตะทาวที่ศาลเจ้าแม่กระซิบ คนไทยเพียบเลย
คนพม่าเขานิยมไปขอลูกกันที่นี่ มีกล้วยกับมะพร้าวแน่นเต็มศาลทีเดียว

ผีนัตของพม่า กับการเซ่นด้วย “มะพร้าว”

ไทยกับพม่าบ้านใกล้เรือนเคียงมักจะมีอะไรๆ ที่คล้ายหรือกระทั่งเหมือนกันอยู่เสมอ อย่างเช่นเรื่องภูติผี บรวงสรวงเทวดาเจ้าที่อะไรเทือกนั้น การเซ่นไหว้ด้วยข้าวของประดามีมากมายที่พม่าก็เหมือนบ้านเรา ที่นิยมมากก็ได้แก่ผลไม้นานาชนิด ที่เห็นหลักๆ ก็คือ กล้วย และ มะพร้าว

ที่บ้านเราการไหว้ด้วยมะพร้าวมักพบกับการเซ่นไหว้เจ้าที่เจ้าทางหรือศาลพระภูมิ แต่ที่พม่าเขาใช้มะพร้าวเซ่นไหว้กับเกือบทุกสิ่ง โดยเฉพาะการไหว้ “ผีนัต” ที่ชาวพม่าให้ความเคารพและเชื่อว่าผีนัตจะปกป้องคุ้มครองถ้าพวกเขาบูชา

ชเวสิกอง สร้างในสมัยพระเจ้าอนุรุทธ

ผีนัต หรือ นัต ผมก็ไม่รู้ที่มาของภาษาว่ามาจากไหน หลายตำราสันนิษฐานเอาว่าคำว่า นัต อาจจะแผลงมาจากคำว่า นาถ ที่แปลว่าผู้ดูแล ผู้คุ้มครอง นัตของพม่าก็คือวิญญาณของคนตายที่กลายเป็นภูติผีหรือเป็นเทพ แต่อาจไม่ใช่เทพชั้นสูงอย่างเทพเจ้าของฮินดู แต่น่าจะเป็นวิญญาณที่ยังวนเวียนอยู่ในโลกที่ยังมีอิทธิฤทธิ์มากกว่า คนพม่าเชื่อถือเรื่องนัตมาตั้งแต่โบราณยุคสร้างอาณาจักรพุกาม ย้อนไปไกลถึงศตวรรษที่ ๙ โน่น ความเชื่อเรื่องนัตของคนพม่าเข้าขั้นงมงายจนเบียดบังพระพุทธศาสนา กษัตริย์หลายพระองค์ต้องออกกฎห้ามปราม แต่ก็ไม่เคยมีพระองค์ไหนทำสำเร็จ สมัยพระเจ้าอนุรุทธ หรือพระเจ้าอโนรธามังช่อ ทรงใช้อุบายแยบคายด้วยการโปรดให้สร้างพระมหาเจดีย์ชเวสิกองเพื่อเป็นพุทธบูชา และประกาศว่านัตทั้งหลายนั้นอยู่ภายใต้อำนาจของพระอินทร์ ดังนั้นประชาชนควรหันมานับถือพระอินทร์มากกว่านับถือนัต เพราะพระองค์เล็งเห็นว่าพระอินทร์นั้นใกล้ชิดพระพุทธศาสนามากกว่าบรรดาผีๆ การนับถือพระอินทร์จึงมีโอกาสที่จะใกล้ชิดพุทธศาสนามากกว่า เผลอๆ จะคล้อยตามมานับถือศาสนาพุทธกันจริงๆ จังๆ ยิ่งเมื่อมากราบไหว้กันในชเวสิกองแล้วด้วย แต่อุบายของพระองค์ก็ใช้ได้ไม่เท่าไหร่ คนพม่าก็ยังหันมาไหว้ผีนัตกันเช่นเดิม เฮ้อ ละเหี่ยใจ

แต่ก็ยังถือว่าโอเคเมื่อในสมัยของพระองค์มีการจัดระเบียบผีนัตกันครั้งใหญ่ มีการจัดระดับของผีนัตเสียด้วยว่าเป็นนัตหลวงหรือนัตชั้นล่างๆ สรุปแล้วจึงมีการประกาศว่ามีผีนัตอยู่ทั้งหมด ๓๗ ตน (อันนี้ว่ากันไปหลายตำรา บ้างก็ว่า ๓๘ ๓๙ ก็มี) ส่วนผีนัตดาษดื่นที่ชาวบ้านจะนับถือกันก็ตามใจ ถ้าไม่มีในรายการก็ถือว่าเป็นผีชั้นเลว ว่าไปนั่น

นัตโบโจี หรือ เทพทันใจ ในวัดโบตะทาว คนไทยแห่กันไปไหว้มากกว่าคนพม่าเสียอีก

ความเป็นมาและคติความเชื่อเรื่องนัตของพม่านั้นซับซ้อนมาก เพราะเขานับถือกันมาตั้งแต่สมัยโบราณด้วยกระมัง แล้วยิ่งเป็นเรื่องของความเชื่อด้วยแล้วก็ยิ่งมีหลากหลายคติความคิดตามแต่ชาติพันธุ์และวัฒนธรรม นัตโดยส่วนใหญ่มักเป็นวิญญาณคนที่ตายแบบไม่ค่อยสวย จะบอกว่าตายโหงก็ไม่ผิดนัก แล้วใครก็เป็นนัตได้ทั้งนั้นทั้งวิญญาณคนธรรมดาหรือกระทั่งกษัตริย์ พระเจ้าตะเบงชเวตี้เมื่อเสด็จสวรรคตไปแล้ว ชาวพม่าก็เชื่อว่าวิญญาณของพระองค์ได้กลายเป็นนัต คนพม่ายังเคารพบูชากันอยู่มากมายเชียว

ฝอยมาตั้งนานยังไม่ได้เข้าเรื่องมะพร้าวเสียที กะจะเล่าว่าทำไมคนพม่าถึงนิยมเอามะพร้าวมาเซ่นไหว้กัน มีความเกี่ยวข้องกับนัตนี่ล่ะครับ เอาไหว้ตอนหน้าละกัน

อ่านต่อ ตอนที่ ๒

“ผีซาดาโกะ” กลับมาหลอนอีกครั้งแบบ 3D

หนึ่งในหนังสยองขวัญสั่นประสาทที่ผมประทับใจมากๆ นั่นคือ Ringu หนังที่สร้างจากสุดยอดนวนิยายสยองขวัญสายพันธุ์ญี่ปุ่นของ ซุสุกิ โคจิ ที่ออกฉายเมื่อปี ๑๙๙๘ แต่กว่าจะได้โอกาสเข้ามาฉายในบ้านเราก็หลังจากนั้นอีกหลายปี ยกเว้นว่าใครพอจะหาวิดีโอเถื่อนมาดูกันได้ (ในสมัยนั้น) ก็ได้รับอารมณ์สยดสยองตามแบบฉบับหนังผีแดนปลาดิบ จนเป็นที่กล่าวขานกับปากต่อปาก

ผมมีโอกาสได้ดู Ringu ก็ราวปี ๒๐๐๐ ด้วยอานิสงน์จากร้านเฟม ท่าพระจันทร์ ตอนนั้นยังเป็นยุควิดีโออยู่ ซึ่งก็ได้อารมณ์ร่วมกับเนื้อหาพอดิบพอดี ยอมรับว่าตอนนั้นรู้สึกเสียวสันหลังแว้บๆ บ้างในตอนไคลแมกซ์ท้ายเรื่อง แต่ที่ชอบมากกว่านั้นคือลีลาการดำเนินเรื่องที่ค่อยๆ บิ้วท์อารมณ์คนดูทีละน้อยๆ เพิ่มความสงสัยใคร่รู้ไปทีละนิด จนกระทั่งมาตุ้งแช่เอาตอนท้ายเรื่องนั้นแหละ

ล่าสุด Ringu ถูกนำมารีเมคใหม่เป็นแบบสามมิติตามสมัยนิยม ผีซาดาโกะคนใหม่ สวยใสกว่าเดิม และเทคนิคการนำเสนอที่ว่ากันว่าสยองกว่าเดิม โดยเฉพาะฉากซาดาโกะคลานออกมาจากทีวี ซึ่งผมยังนึกอยู่ว่าถ้าเป็นแบบสามมิติมันจะเหวอแค่ไหน

ลองค้นหาในเน็ทดูแล้วพบว่าข่าวคราวของ Ringu เวอร์ชั่น ๒๐๑๒ เป็นที่ฮือฮามากในญี่ปุ่น จากกลยุทธ์การตลาดที่สุดยอด แค่ดูจากภาพข่าวก็โคตรมันแล้ว

ชอบไอเดียนี้มากๆ เลย อยากเอาตั้งไว้ที่บ้านซักตัว

อาศัยความเป็นสามมิติมาเป็น main concept ในการโปรโมท ในข่าวเห็นว่าคนญี่ปุ่นฮือฮากันสุดๆ อย่างการจับโมเดลซาดาโกะตัวเบ้อเริ่มที่กำลังคลานออกมาจากทีวีใส่รถแห่ไปทั่วเมือง แค่นี้ก็ทำเอาคนเดินถนนเหวอกันแล้ว แล้วยังมีขบวนซาดาโกะเป็นฝูงเดินเข้าแถวยาวเหยียดในย่านธุรกิจ ผมว่าเป็นการโหมโรงหนังที่ดูเหวอๆ ยังไงไม่รู้ แต่ที่แน่ๆ คือสร้างความน่าสนใจและสร้างการรับรู้ (Brand Awareness) ได้อย่างสมบูรณ์แบบ

ความมันยังไม่หมด ในการแข่งขันเบสบอลลีกของญี่ปุ่น ซึ่งเป็นกีฬาที่ชาวญี่ปุ่นนิยมดูสุดๆ แต่ละเกมจะมีคนดูเป็นหมื่นๆ และมักจะเป็นประเพณีที่จะมีคนดังให้เกียรติขว้างลูกเปิดเกม และคนดังล่าสุดก็คือนังผีซาดาโกะ ที่จู่ๆ ก็เดินหัวกระเซิงเข้ามาขว้างลูกเปิดเกมระหว่างทีม ฮฮกไกโด นิปปอน กับ ชิบะ ล็อตเต้ มารีนส์ ทำเอาคนดูอึ้งกิมกี่ไปเลย

ยังไม่หมด อันนี้เพิ่งเห็นจนทำเอาอึ้งเมื่อผีซาดาโกะลามปามมาถึง Hello Kitty เจ้าแมวคิกขุขวัญในสาวๆ … อ่านไม่ผิดหรอกครับ คิตตี้จังกลายเป็นซาดาโกะจริงๆ เอากะแม่งสิ

เอากะแม่งสิ คิตตี้กลายเป็นซาดาโกะ!

สำหรับใครที่ยังไม่เคยรู้จักผีซาดาโกะ ลองไปหาหนังสือมาอ่านหรือเช่ามาดูก็ได้ครับ มีทั้งเวอร์ชั่นญี่ปุ่นและฮอลลิวู้ด แต่ขอแนะนำว่าดูของญี่ปุ่นเถอะ ไม่แน่ใจว่าจะหาเช่าดูได้ไหมตอนนี้ เรื่องราวของ Ringu ว่าด้วยเรื่องของวิดีโอสยองขวัญ (สมัยนั้นยังเป็นวิดีโอ DVD ยังไม่แพร่หลาย) ที่ว่ากันว่าใครดูแล้วจะต้องตายภายใน ๗ วัน แล้วมันก็ถูกเผยแพร่ส่งต่อดูกันเป็นทอดๆ ตัวละครเอกของเราคือ อาซาคาวะ นักข่าวสาวที่ดันเข้ามาพัวพัน ทีแรกเธอก็ไม่เชื่อแต่เมื่อเหตุการณ์ต่างๆ ประเดประดังเข้ามา เธออก็เริ่มเห็นจริง ที่ร้ายที่สุด ลูกชายสุดที่รักของเธอก็ได้ดูวิดีโอม้วนนั้นแล้ว เธอจึงเหลือเวลาอีกไม่มากที่จะไขปริศนาทั้งหมดก่อนที่มันจะสายเกินไป

ซาดาโกะคนใหม่ น่ารักมั้ยเล่า

ฉากที่ฮือฮามากคือช่วงท้ายเรื่องที่ผีซาดาโกคลานออกมาจากทีวี ช็อตนี้ถูกนำมาล้อเลียนในหนังหลายเรื่องๆ เป็นฉากคลาสสิกอีกฉากหนึ่งของหนังญี่ปุ่นเลยทีเดียว

ไม่แน่ใจว่า Ringu เวอร์ชั่นใหม่จะเข้ามาฉายในบ้านเรารึเปล่า ถ้าเข้ามาจริงผมก็ไม่รู้ว่าเขาจะใช้กลวิธีประชาสัมพันธ์มันๆ แบบที่ญี่ปุ่นไหมน้อ นึกไม่ออกจริงๆ ว่าซาดาโกะจะเข้าสิงใครในบ้านเราบ้าง … หรือจะเป็นผู้หญิงคนนั้น … ถ้าเป็นจริงผมก็ไม่รู้อีกเหมือนกันว่าเธอจะ “เอาอยู่” รึเปล่า

ผีซาดาโกะไปโผล่ที่สนามเบสบอล

ภาพบรรยากาศของการโปรโมท Ringu 3D (ภาพจาก http://www.crunchyroll.com)
คิตตี้ซาดาโกะ ในรูปแบบต่างๆ