สามก๊ก กับ Game of Thrones มีความคล้ายคลึงกันหลายส่วน คือว่าด้วยการชิงอำนาจระหว่างก๊ก นโยบายหลักในสามก๊กที่จ๊กก๊กและง่อก๊กเห็นตรงกัน (แต่ไม่ทุกคน) คือสองเล็กต้านหนึ่งใหญ่ (วุยก๊ก) แม้ว่าจะต้องระแวงหลังกันอยู่ตลอดเวลาก็ตาม ขณะที่ก๊กใหญ่ก็ต้องหาทางทำให้สองก๊กเล็กแตกคอกันให้ได้ อาจด้วยการยื่นข้อเสนอให้ก๊กใดก๊กหนึ่งเข้ามาเป็นพันธมิตร ใน GOT ทฤษฎีนี้ก็ยังคงมีแต่ค่อนข้างน้อยมาก อาจเพราะจำนวนก๊กที่มีมากว่าถึง ๗ ก๊ก หลายครั้งที่ดันกัดกันเอง หรือไม่ก็ห่วงแต่ผลประโยชน์ จนตกเป็นเหยื่อของก๊กใหญ่ (Lannister)
วุยก๊กของ โจโฉ กับ King’s Landing ของ Cersei ก็แทบจะเหมือนกัน เป็นก๊กใหญ่ทั้งคู่ โจโฉอ้างความชอบธรรมด้วยการชูฮ่องเต้ Cersei ก็อ้างสิทธิ์ในการครองเจ็ดอาณาจักรด้วยกำลังที่เหนือกว่า ขณะที่อีกหกก๊กยังหารผลประโยชน์ไม่ลงตัว นางไม่จำเป็นต้องแคร์เรื่องพันธมิตร แม้ว่า Jaime ชู้รักจะเตือนเสมอ เพราะนางอ่านออกว่าตราบใดที่หกก๊กยังไม่รวมกัน นางย่อมชนะ
ทีแรกก็ยังไม่ค่อยเชื่อน้ำยาในการวางกลศึกของ Cersei เท่าไหร่ หลังจากนางยึดอำนาจเป็นราชินีองค์แรกของเจ็ดอาณาจักร ขณะนั้น มารดาแห่งมังกร และพันธมิตรวางแผนบุก Castle Rock ด้วยเชื่อว่าเป็นจุดยุทธศาสตร์ แต่ Cersei เหนือชั้นกว่าด้วยการยอมเสีย Castle Rock แล้วให้ Jamie นำทัพใหญ่มายึด Tyrell และส่งทัพเรือของ Euron มาถล่มสองพี่น้อง Greyjoy เสียยับเยิน หมากเกมนี้นางจึงน็อคมืดแบบสบายๆ ต้องยอมซูฮกนางจริงๆ
แผนนี้เข้าใจว่า Cersei อ่านออกและวางแผนไว้แล้ว ระหว่างนั้นแม่มังกร Greyjoy, Tyrell, Dorne ยังคุยเรื่องผลประโยชน์กันไม่ลงตัวด้วยซ้ำ
อันนี้ไม่ใช่เรื่องแปลก เห็นกันได้บ่อยครั้งใน สามก๊ก อย่าเมื่อครั้ง โจผี มีหนังสือให้ ซุนกวน บุกจ๊กก๊ก ซุนกวนก็ทำรีๆ รอๆ รอดูผลการรบเสียก่อน หากวุยก๊กได้เปรียบก็เข้าไปช่วย แต่ถ้าจ๊กก๊กได้เปรียบก็เข้าไปซ้ำ เป็นอย่างวนไปวนมาทั้งสามก๊ก
นโยบายรวมเล็กต้านใหญ่มีมาแต่ไหนแต่ไร หรือถ้าไม่มีใครใหญ่ ต่างคนต่างเล็ก ก็ยังต้องร่วมมือกันอยู่ดี ผลประโยชน์ของตนยังจำเป็นต้องคำนึง ผลประโยชน์ส่วนร่วมอาจเป็นเพียงวาทกรรมสวยๆ เอาไว้ให้ดูดีและเพื่อไว้อ้างสิทธิ์ ขณะที่ประชาชนก็พลอยรับกรรมกันไป