ทีนี้มาถึงเรื่องที่สะกิดใจผมตั้งแต่ช่วงครึ่งหลังของเรื่องก็คือที่มาที่ไปของผีเด็กนี่แหละ พอท่านรู้สาเหตุการตายแล้วพอจะนึกออกมั้ยครับว่ามันช่าง (บังเอิญ?) ไปเหมือนเรื่องอะไรเข้า … มุขนี้มันคือDark Water ของ โคจิ ซึสึกิ(ผู้เขียน The Ring) เลยนี่หว่า พอหนังมาเฉลยเอาตอนท้ายผมถึงกับตบเข่าฉาด … ว่าแล้วเชียวมึง ไม่รู้ว่าใครลอกใครล่ะครับ แต่ผมเชื่อว่าใครที่เคยดู Dark Water แล้วมาดู The Cat ก็คงฮาเหมือนผม
ใครที่ไม่เคยดู Dark Water ก็จะขอเล่าพอสังเขปนะครับ เรื่องนี้เป็นหนังสยองขวัญของญี่ปุ่น เล่าเรื่องคุณแม่ลูกติดที่เพิ่งหย่าผัวที่ต้องหอบลูกมาเช่าห้องพักแห่งหนึ่ง ปรากฎว่ามีน้ำไหลย้อยลงมาจากห้องด้านบนตลอดเวลาทั้งๆ ที่คนดูแลยืนยันว่าห้องข้างบนน่ะมันไม่มีคนอยู่ แล้วเธอกับลูกก็ต้องเจอเหตุการณ์สยองๆ ทั้งเรื่อง จนมาคลี่คลายปมตอนท้ายว่าเพราะผีเด็กที่ตกลงไปในแท้งก์น้ำที่ดาดฟ้าพยายามจะบอกอะไรบางอย่างกับเธอนั่นเอง เรื่องนี้ได้บรรยากาศวังเวงสไตล์ญี่ปุ่น กล้องนิ่งๆ ไม่เน้นดนตรีประกอบที่ตุ้งแช่ และจบแบบน่าเศร้า เอาไว้ว่างๆ จะมาเล่ารายละเอียดให้ฟัง
ความจริงหากไม่เคยดู Dark Water มาก่อน ผมว่า The Cat นี่ก็ดูสนุกไม่หยอกนะครับ คือดูเอาเพลินๆ กับบรรยากาศกึ๋ยๆ หนังพยายามจะใส่พล็อตรองได้น่าสนใจ อย่างเรื่องปมในใจของนางเอกเกี่ยวกับพ่อที่อยู่ในโรงพยาบาล ซึ่งชี้ชวนให้คนดูคอยติดตามแต่จู่ๆ ก็ไม่ได้สานต่อซะงั้น จนกระทั่งจบเรื่องที่เธอยอมเข้าไปเยี่ยมพ่อเป็นครั้งแรก ผมเข้าใจว่าหนังพยายามจะบอกเราว่าอย่าละทิ้งคนที่ใกล้ตัวคุณ อย่างซูยอนที่ไม่ยอมมาเยี่ยมพ่อ ปล่อยให้พ่อต้องอยู่โดดเดียวซึ่งไม่ต่างอะไรกับเธอที่ต้องอยู่อย่างเหงาๆ เช่นกัน ยิ่งเมื่อเธอรู้สึกเดียวดายแต่ทำไมไม่คิดบ้างว่าพ่อเธอก็รู้สึกแบบนั้นเช่นกัน ซึ่งก็เหมือนกับเด็กหญิงที่ต้องตายอย่างลำพังในแท้งก์ ขณะที่พ่อของเธอก็ไม่ได้เต็มใจออกตามหาเธอสักเท่าไหร่