เมื่อครั้งก่อนผมเขียนถึงความสัมพันธ์ของเจ้านายมือใหม่หน้าใสกิ๊กอย่าง ซุนกวน กับ จิวยี่ แม่ทัพใหญ่ผู้กุมอำนาจที่แท้จริงของกังตั๋ง ว่าในซีรี่ส์สามก๊ก เวอร์ชั่น ๒๐๑๐ เขาพยายามนำเสนอมุมมองใหม่ที่ต่างจากเวอร์ชั่นเก่าหรือในหนังสือ ให้ดูความสัมพันธ์ของทั้งคู่นั้นดูคลุมเครือเหมือนมีหมอกแห่งความไม่ไว้วางใจคั่นกลางอยู่บางๆ
หากใครติดตามดูทางทีวีหรือท่านที่ดูผ่านสื่อออนไลน์ไปจนหมดแล้ว ลองย้อนกลับมาดูในช่วงนี้ใหม่อีกทีนะครับ จะเห็นว่าผู้สร้างเขาพยายามเหลือเกินที่จะใส่มุมมองที่ว่านี้ลงไปหลายฉาก ครั้งก่อนผมเล่าถึงตอนที่ซุนกวนซื้อใจจนขึ้นครองเก้าอี้ผู้นำกังตั๋งอย่างสมบูรณ์ไปแล้ว มาครั้งนี้ลองมาพิจารณาอีกทีในศึกเซ็กเพ็กนะครับ
ซุนกวนกำลังครุ่นคิด (ภาพจากซี่รี่ส์สามก๊ก ๒๐๑๐)
ตามที่เราคุ้นเคยนั้น ซุนกวนลังเลอยู่ว่าจะรบหรือจะยอมโจโฉดี จนขงเบ้งข้ามฟากมายุนั่นแหละถึงได้ตัดสินใจ แต่ในเวอร์ชั่นนี้เรารู้สึกได้ชัดเจนว่าซุนกวนเลือกที่จะสู้อย่างมีศักดิ์ศรี (ตรงนี้ขอชมทีมผู้สร้างที่เข้าใจเลือกนักแสดงที่ดูยังละอ่อน และแสดงสีหน้าครุ่นคิดได้ดีเยี่ยม) ไม่ว่าขงเบ้งจะมายั่วหรือไม่ก็ตาม ซุนกวนฉลาดพอที่จะเลือกสู้มากกว่ายอม โดยยึดเอาผลประโยชน์ของกังตั๋งเป็นที่ตั้ง ไม่ใช่ผลประโยชน์ของตัวเองอย่างที่ขงเบ้งยกมาอ้าง ติดอยู่ที่ฝ่ายกังตั๋งยังแตกเป็นสองเสียง คือพวกนายทหารขอสู้ตาย แต่ฝ่ายขุนนางเลือกให้ยอม